اعتصاب سراسری معلمان در دومین روز با گستردگی ادامه یافت. اگر به خواستهایمان نرسیم، آبانماه برمیگردیم

روز ٢٣ مهرماه معلمان در سراسر کشور دومین روز اعتصاب سراسری خود را برگزار کردند. بعد از اعتصاب مهم و ٢١ روزه رانندگان کامیون اکنون شاهد اعتصاب معلمان هستیم که ابعاد بسیار وسیعی بخود گرفته است. در این روز معلمان بنا بر فراخوان شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان علیه گرانی،  تورم و  کاهش بی سابقه قدرت خرید فرهنگیان از رفتن به کلاس های درس خودداری کردند و در دفاتر مدارس به تحصن نشستند و پلاکاردهایی را با طرح خواستهای اساسی شان بدست گرفتند. اعتصاب و تحصن معلمان در روز اول بیش از ٥٤ شهر را در بر گرفت.  دومین روز این  اعتصاب وسیع تر بود و اعتصاب و تحصن در شهرها و مناطق متعددی در استان های تهران، کردستان، فارس، کرمانشاه، خراسان شمالی، ایلام ، همدان، اصفهان، آذربایجان شرقی، خوزستان  و در برخی دیگر از استانها برگزار شد. اعتصاب معلمان یک اعتصاب اخطاری است و در بیانیه شورای هماهنگی تشکلهای صنفی معلمان اعلام شده بود که اگر به خواستهایشان پاسخ داده نشود، آبانماه در اشکال گسترده تری به اعتراضاتشان ادامه خواهند داد.

معلمان طی دو روز تحصن خود به شکل سراسری و سازمانیافته دست نوشته های زیادی در دست داشتند که روی آنها از جمله نوشته شده بود “تحصیل رایگان برای همه”، “آزادی معلمان زندانی”، “لغو مدارس خصوصی و کالایی شدن آموزش”، “افزایش حقوق ها به بالای خط فقر”، “درمان رایگان”، “حق تشکل و تجمع”. شورای هماهنگی تشکلهای صنفی معلمان در بیانیه ای به مناسبت بازگشایی آغاز سال جدید بر خواست افزایش حقوق ها به بالای خط فقر ٦ میلیونی تاکید کرده بود و نسبت به پولی سازی آموزش، پایین بودن حقوق و دستمزد، گرانی و تورم، زندانی کردن معلمان، نقض حق تحصیل رایگان و عمومی، ناامن بودن مدارس، کاهش قدرت خرید معلمان در کنار سایر اقشار جامعه، تبعیض در نظام اموزشی و دزدی میلیاردی از صندوق ذخیره فرهنگیان اعتراض کرده است. یک خواست مهم همه معلمان در این تجمعات آزادی فوری همکاران خود اسماعیل عبدی، محمد حبیبی، محمود بهشتی و روح الله مردانی بود.

خواستهای معلمان خواستهای همه مردم است و اعتصاب آنها به شکل های مختلف با حمایت و همبستگی جامعه روبرو شد. از جمله فراخوان به اعتصاب معلمین از سوی گروههای تلگرامی مختلف چون “گروه نوزده اسفند” و “اتحاد بازنشستگان” مورد پشتیبانی قرار گرفت و هزاران شبکه اجتماعی در کنار معلمان قرار گرفتند و به صدای اعتراض آنان تبدیل شدند. در اعتصاب دو روزه معلمان حمایت خانواده های دانش آموزان چشمگیر بود و در بسیاری از مدارس خانواده ها با نفرستادن فرزندانشان به مدرسه معلمان اعتصابی را حمایت کردند. در برخی مدارس دانش آموزان در کنار معلمان خود ایستادند و با در دست گرفتن دست نوشته “تحصیل رایگان حق مسلم ماست”، با این اعتصابات اعلام حمایت کردند. شوراهای صنفی دانشجویان کشور نیز طی بیانیه ای تحت عنوان “معلمان و دانشجویان در مسیری مشترک” حمایت خود را از اعتصاب دو روزه معلمان اعلام داشتند و ضمن برشمردن خواستهای مهم معلمان و تاکید بر آنها از جمله چنین آمده است “دانشجویان … بدین وسیله اعلام می دارند که از حق اعتراض و تحصن صنفی معلمان دفاع کرده و مطالبات آنها را قانونی، ضروری و حق آن ها میدانند و در کنار آنها در اعتراض به پولی سازی و امنیتی سازی ساحت آموزش و تمام مصادیق آن، همچون گذشته خواهند ایستاد! “.

“اتحادیه آزاد کارگران ایران” و کارگران “سندیکای نیشکر هفت تپه” نیز طی بیانیه ای از اعتصاب و خواستهای معلمان اعلام حمایت کردند. در بخشی از بیانیه اتحادیه آزاد چنین آمده است:” گذر از این شرایط فقط در دستان ما کارگران و معلمان و اعتصابات و اعتراضات متحدانه و سراسری است. اتحادیه آزاد کارگران ایران با اعلام همبستگی با اعتصاب و تحصن سراسری معلمان و تاکید بر آزادی فوری محمد رضا رمضان زاده رئیس شورای هماهنگی تشکلهای صنفی معلمان، محمد صادق شکری و دیگر معلمان دربند، حمایت خود را از تجمع فردا صبح بازنشستگان در مقابل سازمان برنامه و بودجه با فراخوان به شرکت بازنشستگان تامین اجتماعی در این تجمع اعلام و عموم کارگران بویژه کارگران صنایع کلیدی کشور را به تدارک اعتصابات و اعتراضات سراسری و حمایت های عملی از جنبش اعتراضی معلمان فرا میخواند”.  در بیانیه سندیکای نیشکر هفته نیز ضمن حمایت از خواست و مطالبات معلمان چنین آمده است “داشتن زندگی شایسته و مرفه، تحصیل رایگان، رایگان بودن خدمات درمانی و بهداشتی و خدمات تامین اجتماعی برای آحاد افراد جامعه  از حقوق پایه‌ای مردم بوده و دولت وظیفه دارد بی‌قید و شرط این خواست‌ها و دیگر مطالبات معلمان را به مرحله اجرا در آورد”. بعلاوه جمعی از  کارکنان مخابرات و ارتباطات با اعتصاب معلمان اعلام همبستگی کرده اند. در دانشگاه تهران نیر جمعی از دانشجویان تجمع کردند و با در دست گرفتن پلاکاردهایی از خواستها و اعتراضات معلمان حمایت کردند. در اعتصاب دو روزه معلمان صحنه های شورانگیزی از همبستگی و اتحاد را شاهد بودیم. در مدارسی تحصن با حضور تنها یک معلم در دفتر مدرسه آغاز شد و همین تحصن مورد توجه زیادی قرار گرفت و باعث شد که سریعا بقیه معلمان نیز به تحصن پیوستند.

رژیم اسلامی با توطئه های مختلفی تلاش کرد اعتصاب سراسری معلمان را سد کند اما موفق نشد. از جمله در اولین روز این اعتصاب در ٢٢ مهر ماه محمدرضا رمضانزاده رئیس  شورای هماهنگی اعتصاب بازداشت شد. اما این فشارها نتوانست مانع گسترش اعتصاب شود و معلمان در روز دوم اعتصاب خود را گسترده تر برپا کردند و آزادی فوری محمد رضا رمضانزاده به یک خواست فوری آنان تبدیل شد. حکومت به گروههای تلگرامی معلمان از جمله به گروه تلگرامی “تحصن سراسری مهرماه معلمان” حمله ور شد تا آن را از دسترس آنان خارج نماید ولی با تلاش ادمین های گروه نتوانست به هدف خود برسد. پس از این اتفاق نیروهای امنیتی با در اختیار گرفتن ابر “گروه چالش تحصن معلمان ایران”و انتشار شایعاتی مانند از دسترس خارج شدن گروه تحصن و کانال شورا کوشیدند تا موجب ایجاد سردرگمی در میان معلمان شوند. اما معلمان اعتصابی از طریق گروه تلگرامی شورای هماهنگی به اطلاع رسانی لحظه ای خود ادامه دادند. بدین ترتیب علیرغم تلاشهای اعتصاب شکنانه دستگاههای امنیتی و سپاه پاسداران و خبرگزاریهای وابسته به آن و تهدید به بازداشت و دستگیری، معلمان دو روز اعتصاب سراسری خود را با موفقیت برپا داشتند.

دستگیری محمدرضا رمضانزاده رئیس شورای هماهنگی در اولین روز اعتصاب و تحصن معلمان، رویکرد حکومت اسلامی در برابر اعتراضات معلمان و کل جامعه را به روشنی نمایان میسازد. پاسخ این سرکوبگری ها ادامه قدرتمند اعتصابات، تحکیم تشکلهایی که بدست خود معلمان شکل گرفته و ایجاد شوراهای سراسری اعتراضات در همه جاست. حزب کمونیست کارگری ضمن حمایت از خواستها و مبارزات معلمان بر آزادی فوری و بدون قید و شرط محمد رضا رمضانزاده، اسماعیل عبدی، محممد بهشتی، روح الله مردانی، عباس واحدیان و محمود بهشتی  تاکید دارد.

پیش بسوی اعتصابات سراسری

حزب کمونیست کارگری ایران

٢٣ مهر ۱۳۹۷، ٢٤ اکتبر ۲۰۱۸