برجام بی برجام! حسن صالحی

در یکی از آخرین گفتگوهای رسمی جوزپ بورل مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا وی ضمن محکوم کردن حمایت نظامی ایران از روسیه و سرکوب داخلی نوشته بود “توافق کردیم برای احیای برجام، بر اساس مذاکرات وین، مجاری تماس باید باز نگه داشته شود”.

آیا تضمین عدم دستیابی جمهوری اسلامی ایران به سلاح هسته ای از طریق دیپلماسی می گذرد؟ پاسخ دولت آمریکا و اتحادیه اروپا به این سئوال آری است. با این حال با اینکه مدتی از احیای مذاکرات برجام می گذارد، گفتگوها با جمهوری اسلامی منجر به نتیجه ای نشده است. مذاکرات برجام در حال حاضر به بن بست رسیده است و چشم انداز پیشرفت این مذاکرات در افق هم دیده نمی شود.

نگرانی از اتمی شدن جمهوری اسلامی واقعی است بخصوص اینکه در این اواخر برخی مقامات جمهوری اسلامی و منجمله کمال خرازی، مشاور ارشد خامنه ای از برخوردار شدن رژیم از “توانایی‌های فنی لازم برای ساخت بمب هسته‌ای” سخن گفته اند. چگونه می توان از تهدید هسته ای جمهوری اسلامی خلاص شد؟ انقلاب زن زندگی آزادی پاسخ به این سئوال را دارد: سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی کوتاهترین راه برای خلاصی از تهدید اتمی این حکومت است. اگر جمهوری اسلامی ساقط شود این تهدیدات نیز با پایان عمر رژیم پایان می گیرد.

تا همینجا هم به یمن انقلاب مردم ایران و حمایت جهانی از این انقلاب، جمهوری اسلامی در عرصه بین المللی بشدت تحت فشار قرار گرفته است. محکومیت جمهوری اسلامی در شورای حقوق بشر سازمان ملل و تعیین یک کمیسیون حقیقت یاب برای رسیدگی به سرکوب معترضین در ایران، اخراج جمهوری اسلامی از کمیسیون مقام زن سازمان ملل و همچنین صدور قطعنامه محکومیت وضعیت حقوق بشر از سوی مجمع عمومی سازمان ملل و همچنین شروع روند ارجاع پرونده شلیک موشک به هواپیمای اوکراینی به دادگاه بین المللی لاهه، مواردی مشخصی هستند که گواه تداوم فشارهای جهانی بر جمهوری اسلامی هستند. از سوی دیگر گروههایی از نمایندگان پارلمان اتحادیه اروپا قصد دارند تا سپاه پاسداران را در لیست نیروهای تروریستی قرار دهند.

طبعا در چنین شرایطی ادامه سیاست همیشگی دول غربی یعنی سیاست سازش و مماشات با جمهوری اسلامی دشوارتر می شود. افکار عمومی در جهان و بویژه در کشورهایی غربی به ضرر چنین سیاستی عمل می کند و بسیاری خواهان رفتاری شدید تر با رژیمی هستند که آشکارا معترضین و کودکان و جوانان معترض در ایران را شکنجه و کشتار می کند.

تنگ تر شدن دریچه مذاکرات برجام به همین عوامل بستگی دارد. برای دول غربی ادامه مذاکرات برجام آنهم با رژیمی که در ایران و جهان مورد خشم و نفرت عمومی است هزینه سنگینی در بر خواهد داشت. اما مذاکرات برجام برای جمهوری اسلامی برخلاف لاف و گزاف رژیم مبنی بر پافشاری بر مواضع خود، فرصتی است که بتواند موقعیت خود را در سطح بین المللی را کمی بهبود دهد.

از نظر منافع و انقلاب مردم ایران تداوم مذاکرات برجام دهن کجی کردن به مردمی است که خواهان سرنگونی جمهوری اسلامی هستند. این مردم به خوبی می دانند که جمهوری اسلامی نه فقط خطری برای امنیت ساکنین ایران بلکه تهدید کننده امنیت بین المللی و امنیت مردم جهان است. از همین رو کمر به نابودی رژیمی بسته اند تا ایران و جهان را بطور همزمان از این تهدید نجات دهند. اکنون خواست بایکوت کامل و همه جانبه جمهوری اسلامی و بستن سفارتخانه های این رژیم و قطع روابط سیاسی و دیپلماتیک با این حکومت به یک خواست فراگیر تبدیل شده است و سیاست مماشات با رژیم اسلامی را در منگنه قرار داده است.

برخی از سیاستمداران غربی ادعا می کنند که عدم کنترل جمهوری اسلامی از راههای دیپلماسی می تواند به نتایج بمراتب خطرناک تری در زمینه هسته ای بیانجامد. پر واضح است که همه ما نمی خواهیم که حکومت آدمکش جمهوری اسلامی به سلاح هسته ای دست پیدا کند. از نظر ما همه دولتهایی هم که مجهز به سلاح هسته ای هستند باید این سلاح مخرب را کنار بگذارند. ولی خوش خیالی است که اگر تصور شود می توان جمهوری اسلامی را با انجام مذاکره و متعهد کردن این رژیم به پیمانهای بین المللی مهار کرد. مهار کردن رژیمی که بهیچوجه پایبند به موازین بین المللی و انسانی نیست آسان نخواهد بود. جمهوری اسلامی در سایه سازش و مماشات دولتهای غربی با این رژیم نه فقط به بلای جان مردم ایران تبدیل شده است بلکه همین امروز هم خطری جدی برای مردم جهان است. امروز در ایران انقلابی در جریان است که با یک جهت گیری انسانی و مدرن و رادیکال نفس موجودیت جمهوری اسلامی را هدف قرار داده است. پیروزی این انقلاب و سرنگونی جمهوری اسلامی تنها راهی است که می تواند دریچه امید برای یک خاورمیانه امن و جهانی بدور از سلاح هسته ای را تقویت کند.

اینرا هم بخوانید

۸۰ نهاد ایرانی و بین‌المللی در اقدامی شورانگیز علیه اعدام‌ها در ایران – حسن صالحی

مندرج در ژورنال شماره ۷۰۱ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده …