روزنه rowzane خبری – تحلیلی 
دیدار ترامپ رئیس جمهور آمریکا و کیم یونگ اون رهبر کره شمالی در سنگاپور در راس خبرهای بین المللی این یکی دو روز قرار داشت. صدها خبرنگار از سراسر دنیا این دیدار را پوشش دادند. تا یک ماه پیش این دیدار غیر قابل تصور بنظر میرسید. این دو خیلی سریع در جنگ لفظی پیشروی کردند و تهدید جنگ اتمی را بالای سر مردم دو کشور قرار دادند. ترامپ کره شمالی را به نابودی تهدید کرد و کیم آمریکا را به حمله اتمی تهدید کرد. این تهدیدات خیلی سریع به حملات و توهین ها و تحقیرهای شخصی رسید. ترامپ کیم یونگ را “مرد موشکی که قصد خودکشی دارد” و خپل و چاق توصیف کرد. و در جواب کیم به او گفت که “من این پیر خرفت آمریکائی را با آتش ادب خواهم کرد”. این نوع حملات که از نرم معمول سیاستمداران خارج شده بود، فضا را آنچنان تیره کرد که مردم خطر جنگی اتمی را احساس میکردند. و حتی یکی از فرماندهان ارتش آمریکا گفت که ترامپ به تنهایی نمیتواند فرمان حمله به کره شمالی را بدهد و امثال اینها. درست در اوج این توهینها و تهدیدها، یک مرتبه کیم از ترامپ برای ملاقات دعوت کرد و ترامپ هم جواب مثبت داد.
ملاقات رهبر کره شمالی و رئیس جمهور دست راستی آمریکا در سنگاپور، بهرحال بوقوع پیوست. آنها این هفته روز سه شنبه ١٢ ژوئن در پشت درهای بسته ٤٥ دقیقه باهم صحبت کردند بدون اینکه حتی اجازه دهند مشاوران نزدیک آنها در گفتگو حضور داشته باشند. اینکه چه گفته اند معلوم نیست. اما علی القاعده گفتگو و صلحشان از جنگ آنها بسیار بهتر است. بعد از این دیدار این دو در برابر خبرنگاران ابراز رضایت کردند و از چشم انداز “خلع سلاح اتمی شبه جزیره کره” و “صلح و ثبات” در دنیا سخن گفتند و یکدیگر را به کشورهای خود دعوت کردند و پاسخ مثبت گرفتند.
حقیقت اما اینست که هم ترامپ و هم کیم سیاستمداران غیرقابل پیش بینی ای هستند. این دو مثل حاکمان و خودکامگان خیلی کشورهای سرمایه داری دیگر در دارا بودن میزان بالای خود محور بینی و بی ارزش تلقی کردن زندگی مردم با هم کاملا شباهت دارند. بنابرین نباید بیش از حد از کلمات امروزشان در مورد “صلح و ثبات” و خلع سلاح اتمی و امثال اینها ذوق زده شد. باید دید که اوضاع و احوال سیاسی و اقتصادی چه چیزی را به آنها تحمیل میکند. اگر دنیا دست اینها باشد و اگر امثال این حاکمان مرتجع و دیوانه دستشان باز باشد، نمیتوان چندان احساس امنیت و صلح و ثبات در جایی را داشت. ترامپ در تلاش است که “آمریکا را دوباره به عظمت” برگرداند و در این راستا سیاست تعرضی تری نسبت به قبل را در دنیا در پیش گرفته است. کره شمالی نیز همیشه در تلاش بوده است که با اتکا به قدرت موشکی و اتمی خود در صحنه سیاسی دنیا قدرت نمایی و خود نمایی کند. به همین دلیل اینکه امروز و فردا چه چرخشی انجام دهند زیاد قابل پیش بینی نیست. اما هم دولت ترامپ زیر فشار معضلات سیاست و اقتصاد آمریکاست و هم حکومت کیم زیر منگنه وضعیت بین المللی و بن بست اقتصادی کره شمالی قرار دارد. بنابرین باید امیدوار بود که این فشارها و محدودیتها مانع جست و خیزهای خطرناک این دو در آینده شود و خطر جنگها و کشاکشهای نظامی تازه از سر مردم دنیا و منطقه کنار برود.
انترناسیونال 768
