در باب اظهار لحیه دکتر فریبرز رئیس دانا

امسال هم در گرماگرم بحث بر سر میزان حداقل دستمزد کارگران باز هم فریبرز رئیس دانا طاقت نیاورد و اعلام کرد که سبد معیشت یک خانوار خانوار ۳٫۵ نفری کارگری 2 میلیون و 500 هزار تومان است. سال گذشته هم ایشان در مخالف باکارگران رقم درخواستی 3 میلیون تومان را مردود دانست و بجای آن یک میلیون و 300 هزار تومان پیشنهاد کرد.

این واکنش از سوی مشاور سابق “سردار سازندگی” دور از انتظار نبود. او که سعی دارد خود را زیر آبرو و اعتبار چپ و مارکسیسم مخفی کند، عملا نگران سرمایه داری است و رسالت دارد که مانع “زیاده خواهی کارگران” شود. در حالی که رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس اسلامی اعلام می کند که هزینه ماهیانه یک خانوار کمتر از 4 میلیون تومان نیست، این کاسه گرم تر از آش آنرا به 2 میلیون و 500 هزار تومان کاهش میدهد. کسی نیست که از این حضرت آقا بپرسد آیا خودت می توانی با ماهیانه 2 میلیون و پانصد هزار تومان زندگی ات را بگذرانی؟ رئیس دانا حق کارگر نمی داند که رقمی بیش از 2 میلیون و پانصد هزار تومان حقوق بگیرد، آنهم در صورتی که فقط اجاره یک آپارتمان دو اطاقه در یک منطقه پائین شهر تهران بیش از ۲ میلیون و پانصد هزار تومان در ماه است. بنظر رئیس دانا کارگر آب لوله کشی و حمام و آشپزخانه لازم ندارد. می تواند که یک آلونک توی حلبی آباد ها پیدا کند و یا برود کارتون خواب شود.کارگر کجا لیاقت دارد که برای فرزندش لیمو شیرین کیلویی 5000 تومان و یا موز کیلویی 4000 تومان و پرتقال کیلویی 3 هزار تومان بخرد؟ چه معنی دارد که کارگر گوشت کیلویی 40 هزار تومان و ماهی کیلویی 20 هزار تومان بخرد؟

از کسی که قیمت نان و سیب و زمینی و روغن را فقط در جداول ارائه شده از طرف مقامات حکومتی مقایسه می کند و در طول عمرش پیش بقال و عطار و قصاب چانه نزده و پیش خانواده اش عرق شرم بر پیشانی اش ننشسته ارائه این آمار و ارقام عجیب نیست. رئیس دانا در مصاحبه با ایلنا ادعا می کند که رقم 2 میلیون و پانصد هزار تومان مبنای علمی دارد البته لطف میکند و می گوید: “اگر بخواهیم این رقم را با واقعیت های امروز اقتصادی کشور منطبق کنیم، دست کم باید ٢۰۰ هزار تومان دیگر به این رقم بیافزاییم.” آقای دکتر فریبرز رئیس دانا بهتر است علمش را برای دفتر ریاست جمهوری اسلامی و برای سرمایه دارانی نگاه دارد که همواره نگران وضعیت اقتصادی آنها است. علم ایشان حتی نمی تواند جواب یک نسخه دکتر و یا پوشک فرزند کارگران را بدهد. اصلا کارگر چه حق دارد که برای خودش شلوار ۴۰ هزار تومانی، پیراهن ۲۰ هزار تومانی و یا برای بچه اش پوشک بسته ای 35 هزار تومان بخرد؟ کارگر نباید پایش را از گلیمش بیشتر دراز کند. پس فرق بین کارگر با اقتصاد دان مشاور رئیس جمهور و یا فلان وکیل مجلس و وزیر دولت و یا فلان حجت الاسلام و یا فلان سردار سپاه چیه؟

فریبرز رئیس دانا امسال هم خواسته است با استدلالات علمی روی تشکل های کارگری را کم کند و رقمی بسیار پائین تر از مبلغ درخواستی آنها را بعنوان حداقل دستمزد مطرح کند. کارگران در مقابل این نظرات “علمی” سفره خالی خود را نشان میدهند و مشت های گره کرده  شان را و فریاد های ضد رژیمی که به تن امثال آقای رئیس دانا لرزه می اندازد.