روزنه rowzane خبری – تحلیلی 
از سال ۲۰۱۳ از سوی یک زن مسلمان ساکن آمریکا روز اول فوریه لقب “روز جهانی حجاب” گرفته است. قصد مبتکرین برگزاری چنین روی این بوده است که حجاب اسلامی را در زرق و برق ضد راسیستی و تبعیض ستیزانه بپوشانند و موضوعی ای را که فی الواقع مشکل میلیونها زن در کشورهای اسلام زده است بعنوان نعمتی برای زنان به جهانیان بفروشند.
اما این روز از همان آغاز با اعتراضات جهانی جنبش رهایی زن در سراسر جهان روبرو شد و بدینترتیب “روز ضد حجاب” نیز شکل گرفت. سال ۲۰۱۵ فراخوان “نه به روز حجاب” با هشتگ #NoHijabDay براي مقابله با روز جهاني حجاب در سطح جهان راه اندازی شد. همراه با تبلیغات مشمئز کننده جریانات اسلامی در باره حجاب در این روز، جنبش ضد حجاب نیز بطور موازی عرض اندام می کند و اعتراض خود را به اشکال مختلف از برگزاری جلسه، تا میتینگ خیابانی و آتش زدن حجاب و غیره در این روز به نمایش می گذارد. بطوریکه امروز می توان گفت که به یمن این فعالیت ها “روز جهانی حجاب” به ضد خود تبدیل شده است.
با نزدیک شدن به اول فوریه ۲۰۱۹ اعتراضات زنان عربستان در شبكه هاي اجتماعي اوج گرفت و مبارزه علنی علیه حجاب بيشتر از سالهای گذشته به چشم ميخورد. امسال زنان مبارز از کشورهای اسلامزده با استفاده از هشتگ #النقاب_تحت_رجلي (نقاب زير پاهايم) به وجود روبند و حجاب اجباري اعتراض کردند و با انتشار عكس هايي از نقابهايشان كه زير پا گذاشته شده بود اعتراض خود را به این نماد تحقیر زن به نمایش گذاشتند. اوج گیری این كمپين خشم اسلامیون در عربستان را به همراه داشت. نكته جالب توجه كمپين #NoHijabDay استفاده از عكس ها و فيلم هاي مبارزه زنان ایران علیه حجاب و دختران خيابان انقلاب بود.
در ترکیه زنان عكسهاي ده سال پيش خود را كه در آنها محجبه بودند در كنار عكس حال خود كه بي حجاب است قرار دادند و با اين چالش نشان دادند كه عطش آنها به رهایی و آزادی هر گونه مانع و سرکوبی را کنار می گذارد. در مصرجمعی از زنان در قاهره با برداشتن برقع و حجاب جدا شدن از اسلام را جشن گرفتند.
امسال در سوئد مقاله ای از دو تن از اعضای شورای اکس مسلم ، نسترن گودرزی و ميلاد رسايي منش، در دو روزنامه پر تیراژ این کشور یعنی “داگنر نی هتر” و ” یوتبوری پستن” به چاپ رسید که توجه میلیونها خواننده این روزنامه های را به واقعیت تلخ حجاب برای میلیونها زن در کشورهای اسلام زده جلب کرد. در این مقاله منجمله می خوانیم که : “حجاب بر سر کردن از سوی برخی افراد و سازمانها بعنوان یک فعالیت علیه راسیسم به افکار عمومی فروخته میشود در حالیکه اسلام و همین تحمیل حجاب بیانگر آپارتاید جنسیتی است و راسیستها در اروپا و در غرب، با نشان دادن حجاب علیه زنان و مردم پناهنده و خارجی فضا سازی میکنند. راسیسم و مذهب ماهیتا تبعیض آمیز هستنند و ما باید با دفاع از جهانشمولی حقوق انسانی و دفاع از زنان و کودکان صفی مترقی و انسانی درست کنیم برای دفاع از آزادی پوشش و آزادی عقیده و بیان و بر علیه زن ستیزی و تحقیر و سرکوب زنان ! ”
روز جمعه اول فوریه که مصادف با “روز جهانی حجاب” بود یک تظاهرات خیابانی در شهر استکهلم برگزار شد. در این تظاهرات شعارهایی نظیر “نه به حجاب” ، “نه به حجاب كودكان”،”نه به سكسيم”، “نه به راسيسم”، “زنده باد آزادي” سر داده شد. عصر همین روز نیز یک سمینار علیه حجاب در این شهر برگزار گردید. سخنرانان این اين سمينار مهین علیپور، رابیکا هیبنت،ریگا رئوف و نسترن گودرزی بودند. ميلاد رسايي منش و انديشه عليشاهي اين سمينار را مديريت ميكردند. سمینار از طریق اینستاگرام و فیسبوک زنده پخش می شد. سمينار با قرائت یک بيانيه در باره ممنوعیت حجاب برای کودکان توسط كريم شاه محمدي به کار خود پایان داد. در همانحال فعالین حقوق زن در شهر مالمو واقع در جنوب سوئد با تهیه چند کلیپ زیبا و تاثیر گذار که در آن زنان جوان حجاب را به زیر پا می اندازند و یا آنرا می سوزانند، همبستگی خود را با جنبش جهانی ضد حجاب اعلام داشتند.
لازم است یادآوری کنیم که روز ۱۹ ژانویه نیز روزنامه پر تیراژ “جنوب سوئد” مقاله ای از فریده آرمان و سوسن صابری منتشر شد که در آنجا نیز مسئله حجاب و حقوق زنان در محیط های مردسالار و اسلام زده مورد توجه قرار گرفته بود. نویسندگان این مقاله خواهان ممنوعیت حجاب کودکان و بستن مدارس مذهبی و قطع روابط سیاسی و دیپلماتیک با دولتهایی نظیر جمهوری اسلامی شده بودند که ناقض حقوق زنان است.
در آلمان مینا احدی فعال سرشناس حقوق زن به همراه دیگر مدافعین حقوق زنان روزهای پر کاری را داشتند. ابتدا روزنامه بیلد روز جمعه اول فوریه ۲۰۱۹ یک گزارش مفصل از مبارزه زنان در ایران علیه حجاب منتشر کرد. در این گزارش که نگاهی است به مبارزات زنان در هشت مارس ۱۳۵۷ از جمله با زنان شرکت کننده در این تظاهرات و منجمله هایده درآگاهی استاد وقت زبان انگلیسی در دانشگاه تهران و همچنین فریده آرمان مصاحبه شده است. این گزارش با نقل قولی از مینا احدی چنین به پایان می رسد: “من قول میدهم که زمانی که ایران آزاد شود، ما زنان اروپایی را به ایران دعوت کنیم ، آنها میتوانند از این زنان مبارز در ایران بسیار بیاموزند.”
مینا احدی روز جمعه ۱ فوریه در برنامه ای لایو در تلویزیون سراسری آلمان شرکت کرد و همچنین دویچه وله آلمانی و ترکی نیز با وی مصاحبه انجام دادند. در برلین زنان در مقابل سفارت عربستان سعودی علیه حجاب یک تجمع اعتراضی برپاکردند. خبر تظاهرات برلین را شبکه اول آلمان در مهمترین بخش خبری نشان داد و شبکه دوم تلویزیون آلمان، در این مورد برنامه ای تهیه کرد. پیش از برگزاری تظاهرات علیه حجاب در شهر کلن در روز شنبه ۲ فوریه رسانه های مختلف آلمانی با مینا احدی تماس گرفتند و در این خصوص گفتگو کردند. از جمله ربه کا هیلاوئر خبرنگار معروف آلمانی که در مورد اعتراضات علیه حجاب برای چند شبکه خبری برنامه تهیه کرد. مینا احدی با هفت شبکه مهم آلمان مصاحبه و گفتگو انجام داد.
روز شنبه دوم فوریه به دعوت نهاد اکس مسلم در مرکز شهر کلن میتینگی برپا شد که در آن نمایندگان چند سازمان و حزب و همچنین مخالفین حجاب سخنرانی کردند. این میتینگ در ادامه مجموعه فعالیتهای گسترده در آلمان علیه این روز بود که انعکاس گسترده مطبوعاتی داشت. خبر برگزاری این میتینگ از سه شبکه تلویزیونی پخش شد.
مینا احدی یکی از سخنرانان این تظاهرات بود. مینا احدی احدی در سخنرانی خود در باره حجاب گفت:
” ما در مورد یک پارچه و یا یک مدل لباس حرف نمیزنیم، ما در مورد پارچه سیاهی حرف میزنیم که روی انسانیت زنان کشیده میشود. مهم نیست که این را خود آن زن انتخاب کرده و یا بدلیل مذهب و فرهنگ و سنت و خانواده و یا بویژه اکنون به زور پاسبان و شلاق زدن و گردن زدن و زندان و شکنجه به او تحمیل کرده باشند، حجاب اسلامی یعنی سند بردگی زن، یعنی سند نابرابر بودن زنان و مردان و یعنی سند تحقیر و به بند کشیدن زنان .”
او در ادامه گفت: “وقتی به کنه این موضوع و توجیهات قران و اسلام در این مورد نگاه کنید ، خدا که یک مرد است خطاب به مردان کره زمین میگوید، نعمات فراوانی برای شما خلق کرده ایم، یکی هم زنان هستند. از آنها میتوانید استفاده کنید، چهار زن و هزار صیغه ، آنها بردگان خانگی شما هستند، میتوانید به بستر آنان نزدیک شوید و اجازه ندارند تمکین نکنند و اگر تمکین نکردند اجازه دارید کتک بزنید و خطاب به زنان میگوید شما ناموس مردان هستید و وظایف زنان سوختن و ساختن در این دنیا است، یک وسیله جنسی برای لذت بردن و نه یک انسان برابر با مردان. من در اینجا البته فقط از یک سند تاریخی و یک کتاب منسوخ حرف نمیزنم از بر باد رفتن زندگی میلیونها و میلیونها زن حرف میزنم، از بی حقوقی و سرکوب و از بی حرمتی و قتل ناموسی و ازدواج اجباری و از به بند کشیدن عواطف و احساسات حرف میزنم. ”
مینا احدی در ادامه سخنان خود در باره نقش مماشاتگرایانه دول غربی با جریانات اسلامی گفت: “من امروز اینجا اعلام میکنم که مشکل ما فقط جنبش اسلامی و آخوند و منبر و مسجد در کشورهای اسلام زده و دراروپا نیست، بلکه مشکل اصلی بستر فکری و سیاست رسمی در غرب است که ایران را کشور اسلامی نام نهاد و زن کشی و حجاب را فرهنگ آن مردم و تولرانس و همبستگی با این جنبش زن ستیز را فراخوان داد. دولتهایی که با حکومت اسلامی ایران و عربستان سعودی و طالبان و بوکوحرام و بقیه رابطه حسنه دارند و اصلا خودشان این هیولاها را کمک کردند به قدرت برسند و با آنها میسازند. ”
مینا احدی با اشاره به حضور جنش آنتی حجاب در روز اول فوریه گفت: “امسال روز جهانی حجاب به یک تف سر بالا برای فراخوان دهنده و جنبش اسلامی تبدیل شد نه بدلیل دفاع روشنفکران و فمینیستها از ما بلکه فقط و فقط بدلیل مبارزه ما زنان از عربستان سعودی و ایران و ترکیه و عراق و افغانستان و سومالی و سودان و پاکستان … امسال رسانه های اصلی در دنیا مجبور شدند صدای ما را هم منعکس کنند”
او سخنان خود در این تظاهرات را چنین پایان برد: “یکبار دیگر میخواهم بگویم من مخالف حجاب هستم؛ اگر یک امر فرهنگی است، من مخالف حجاب هستم اگر امری مذهبی است، مخالف حجاب هستم، بویژه امروز که امری سیاسی است و اگر الله اینرا گفته، سالها است که گفته ام مخالف این الله هستم و اضافه میکنم که مخالف سیاست مماشات دولتهای غربی با این جنبش وحکومتهای اسلامی و مخالف مالتی کالترالیسم و نسبیت فرهنگی هستم. زنده باد جنبش علیه حجاب، زنده باد مبارزات زنان علیه حجاب!”
