روزنه rowzane خبری – تحلیلی 
فرزانه زیلابی وکیل اسماعیل بخشی میگوید برای اسماعیل بخشی سه اتهام تازه دست و پا کرده اند: “نشر اکاذیب، فعالیت تبلیغی علیه نظام، و توهین به مقامات”. فرزانه زیلابی میگوید “در حالی که موکلم پیگیر مراجعات پزشکی بود، دستگیری دوم صورت گرفت و الان او در اختیار ضابط پرونده است که طرف شکایت ماست”.
اسماعیل بخشی ساعت ١١ شب ٣٠ دی ماه توسط یک پاترول متشکل از چندین نفر از نیروهای مسلح دستگیر شد. صبح همان روز سپیده قلیان نیز که اعلام کرده بود که شکنجه شده است، دستگیر شد. روز قبل از آن یعنی روز ٢٩ دی فیلم کذایی “طراحی سوخته” از صدا و سیمای حکومت پخش شد.
آنچه روشن است اینست که تمام این اتهامات از درون آن نامه یا کامنت اسماعیل بخشی بیرون آمده است که در اینستاگرامش نوشت و همه آنرا دیدند و خواندند. در آنجا او گفت شکنجه شده است. و از وزیر اطلاعات خواست که در یک مناظره تلویزیونی با او شرکت کند و توضیح دهد که دلایل شکنجه شدنش در زندان چه بوده است.
بدنبال این یادداشت چندین نفر از مقامات حکومت اسلامی زیر فشار افکار عمومی بیرون آمدند و لب بسخن گشودند و گفتند اسماعیل بخشی شکنجه نشده است. بسیار خوب. چرا حاضر نشدید حرفهای او شنیده شود؟ چرا نه وزیر اطلاعات نه هیچکدامتان در مناظره با او شرکت نکردید؟ چرا او را در یک دادگاه علنی محاکمه نکردید؟ و چرا او را مجددا دستگیر نمودید؟
همه اینها نشان میدهد که جمهوری اسلامی در برابر کارگران سرگیجه گرفته است. اسماعیل بخشی اکنون در چنگ همان مامورینی است که قبلا او را شکنجه کرده بودند. او میدانست که اگر علیه شکنجه گران افشاگری کند این اتفاق خواهد افتاد.
حال سوال اینست که جمهوری اسلامی که از یک افشاگری ساده علیه شکنجه به ولوله می افتد، آیا میتواند در برابر همه مردم که دارند در روز روشن آشکارا می بینند که حقوق ابتدایی اسماعیل بخشی و سپیده قلیان پایمال شده است، بایستد و خم به ابرو نیاورد؟
اما اگر کسی شنکجه نشده است و میگوید شکنجه شده است سه گناه کرده است. نشر اکاذیب، فعالیت تبلیغی علیه نظام و توهین به مقامات!
انترناسیونال 802
کاظم نیکخواه
