روزنه rowzane خبری – تحلیلی نمیدانم مذهبی وجود دارد که تجاوزگری و سوء استفاده از کودکان معصوم در آن وسیعا رایج نباشد؟ این روزها باز هم خبرهایی در خصوص تجاوزات به کودکان در رسانه ها منتشر شد که تکان دهنده بود. یکی خبر تکان دهنده کشف گور جمعی ۲۱۵ کودک در مدرسه ای در کلیسای کاتولیک کانادا و دیگری ابعاد وسیع سوء استفاده جنسی در کلیسای آلمان و استعفای اسقف اعظم این کلیسا. رسانه های آلمان بجای بازتاب دادن ابعاد تجاوز و سوء استفاده از کودکان در کلیساهای این کشور، روی تصمیم شجاعانه این کاردینال اعظم و استعایش تمرکز کردند. او “قهرمانی” است که در مورد این تجاوزات که همه سکوت کرده بودند قبلا حرف زده است و اکنون میگوید ابعاد وسیع تجاوزات باعث میشود که از این کلیسا کنار برود چون تحملش را ندارد. حتما کار خوبی کرده اما فاجعه ای در کنار این حرکت مطرح است که باید روی آن تمرکز کرد و گریبان سران کلیسا و حتی پاپ اعظم را که سلفش در پرده پوشی این جنایات در کشورهای مختلف نقش بارزی داشت رها نکرد.
اما در کانادا مساله تکان دهنده تر است. یک گور جمعی در مدرسه کملوپس متعلق به کلیسا کشف شده که اجساد ۲۱۵ کودک در آن قرار دارد. مغز انسان سوت میکشد. در کانادا تا اواخر همین قرن پیش کودکان را از بومی های این کشور جدا کرده و به مدرسه کاتولیک تحویل می دادند که نتوانند به زبان بومی حرف بزنند و آنجا هر بلایی سرشان می آوردند و این روندی عادی بوده است. مدرسه شبانه‌روزی کملوپس در سال ۱۸۹۰ توسط کلیسای کاتولیک تأسیس و در سال ۱۹۷۸ تعطیل شد. این مدرسه با هدف دور کردن کودکان بومی از خانه و جوامع‌شان و ممنوع کردن صحبت به زبان های مادری یا انجام اقدامات “فرهنگی خاص” تاسیس شد. گزارش‌های متعددی از سوء استفاده های جسمی، عاطفی و جنسی، در چنین نهادهایی منتشر شده است. تاریخ بشر براستی خونبار و تکان دهنده است و حتی بچه های کوچک از آن در امان نبوده اند و نیستند. این برای بشریت براستی بسیار شرم آور است. مذاهب که ستون ارتجاع حاکم در دوران برده داری و فئودالیسم و سرمایه داری بوده اند بیشترین ظلم و جور و تجاوز را به کودکان روا داشته اند.
آیا مذهبی را سراغ دارید که کارنامه ای این چنین فجیع و تکان دهنده در پرونده خود نداشته باشد؟ اسلام و مسجد و آخوند و امثال سعید طوسی را که یک نمونه تیپیک متاخر است ما خوب میشناسیم. و افشاگری لازم ندارد. کلیسای کاتولیک هم که مخزن تجاوزات به کودکان در کشورهای مختلف است و هر روز گوشه ای افشا میشود. مذاهب دیگر هم دست کمی از اینها ندارند.
مذاهب راه جنایت را با طلب عفو از خدا بعد از جنایت، برای همه جنایتکاران و تجاوزگران و دزدان و قاتلین هموار کرده اند. آخوند و کشیش و خاخامها و پیروانشان دست به هر کثافت کاری ای میزنند و بعد با یک نذر و طلب عفو از خدا و چهار بار دولا راست شدن خیالشان راحت میشود و بخشیده! میشوند. در ایران که اسلام در حکومت است و می دزدند و جنایت میکنند و تجاوز میکنند و قانون و قضات را در کنار خود دارند و حتی نمونه هایی را جلوی چشم خود همین اخیرا شاهد بودیم که یک سیاستمدار جمهوری اسلامی و شهردار سابق تهران یعنی محمد علی نجفی همسر سابقش میترا استاد را در سال ۹۸ با گلوله به قتل میرساند و بعد طبق قانون اسلامی به قصاص محکومش می کنند و سپس خانواده مقتول زیر فشار مقامات حکومت از قصاص او در میگذرند و او اکنون آزاد میگردد. بعلاوه صدها و شاید هزاران کودک بدست حکومت اسلامی در ایران رسما و علنا اعدام شده اند. در سوی دیگر دنیا واتیکان را داریم که خود یک محدوده دولتی مستقل محسوب میشود و در دست همان کشیشان تجاوزگر است و پلیس و قضات و دولتها اگر هم بخواهند اجازه دخالت در جنایات کشیشان و کاردینالها و پاپ و امثالهم را ندارند. واتیکان نقش اصلی را در پرده پوشی تجاوزات به کودکان و نجات کشیشان متجاوز از مجازات داشته است.
نتیجه همین میشود که هر روز از گوشه ای آثار یک فاجعه و یک جنایت عظیم بیرون میزند و مردم را شوکه میکند. تنها راه خلاصی بشریت از این جنایات و تجاوزات کوتاه کردن کامل دست این جرثومه تجاوز و فساد و تحجر از زندگی مردم است. میشود تصور کرد و امیدوار بود که ایران بعد از جمهوری اسلامی الگوی یک جامعه بدون دخالت مذهب و آخوند و کشیش را به بشریت عرضه نماید و سنگ بنای پایان دوران تجاوزات مذاهب را بطور واقعی بگذارد.
