روزنه rowzane خبری – تحلیلی حزب وظیفه دارد که نقطه عطف های جنبش کارگری و یا هر اتفاق سیاسی ای که درجامعه روی میدهد را مورد توجه قرار دهد و دو قدم جلو تر را نشان دهد. در همین راستا ما شاهد نقطه عطف مهمی در جنبش کارگری بودیم. که نه فقط در خود جنبش کارگری بلکه در سطح جنبش سرنگونی، در سطح کل جامعه نقطه عطف بوده است. ما در این دوره شاهد درخششی در جنبش کارگری بودیم. به این اعتبار این پلنوم باید به این موضوع می پرداخت و آنرا در دستور کار خود قرار میداد. اعتراضات سراسری و زنجیره ای ٢٥ هزار کارگر نفت یک اتفاق مهم بود. این اعتصابات توانست در ساختار پادگانی مراکز نفت ترک ایجاد کند. بعضا گفته میشود که اعتصاب نفت تمام شد. ولی شکاندن ساختار پادگانی و اردوگاهی مراکز نفتی، دست بردن به ساختارهای اقتصادی حکومت در این مراکز از جمله پیش کشیدن خواست کوتاه شدن دست پیمانکاران، به چالش کشیدن بساط چپاول و رانت خواری حاکم و کل جامعه از سوی کارگران، تاثیراتش فراتر از نفت بود و در این اعتراضات کارگران نفت علیه کار پیمانی، علیه قراردادهای موقت، علیه قوانین برده وار “ویژه اقتصادی” و برای افزایش حقوقها بطور واقعی صدای اعتراض کل کارگران در سطح جامعه بودند. برای نمونه دقت کنید که در سراسر ایران ٦٥ “منطقه ویژه اقتصادی” هست و بیش از ٩٠ درصد کارگران در سراسری ایران بصورت قراردادهای موقت و پیمانی کار میکنند. اعتصاب نفت علیه همه این مظاهر بردگی و استثمار مطلق کارگران بود. در این اعتراضات کارگران نفت با قدرت جلو آمدند .
اعتصاب کارگران نفت در عین حال گفتمان و انتظار کارگران بر سر خواست افزایش دستمزد را به سطح دستمزدهای ده میلیون، ١١ میلیون، ١٢ میلیون بالا برد و بطور واقعی بعد دیگری به جنبش بر سر خواست افزایش دستمزدها داد و آنرا را گامها جلو برد. اعتصاب نفت کیفیت و ابعاد اعتصابات کارگری را آنچنان گسترش داد که در جریان آن هزاران کارگر وارد اعتصاب شدند.
بعد از آن عده ای از پایان اعتراضات کارگران نفت سخن گفتند. ما اعلام کردیم این اعتراضات تمام نشده بلکه در آغاز دوره ای جدید قرار گرفته است. امروز شاهدیم که با شکسته شدن تابوی اعتصابات کارگری و وضعیت پادگانی در نفت، اعتراضات کارگران نفت ادامه یافت. امروز می بینیم که چطور مراکز نفتی در جنب و جوش اعتراضی قرار دارند و مرتبا در این پتروشیمی و در آن پتروشیمی، در عسلویه و در پارس جنوبی و در اینجا و آنجا مرتبا اعتراض هست و کارگران نفت پیگیر خواستها و وعده های داده شده هستند.
این اتفاقات در شرایطی که جنبش کارگری در تلاطم است، در کنار اعتصاب درخشان کارگران نیشکر هفت تپه که هشت ماه است در جریان است، تکان جدی ای به جنبش کارگری ، به جنبش سرنگونی، به فضای سیاسی جامعه داد و تاثیر خود را بر کل توازن قوای سیاسی جامعه به نفع مبارزات کارگری و کل مردم گذاشته است. این اعتراضات گفتمان اعتصاب سراسری و عملی بودن آن را قدمهای بسیاری در جنبش کارگری و در کل جامعه به جلو آورد. بدنبال این اتفاقات ما شاهد اعتراضات گسترده تر و سراسری تر کارگران شهرداری ها و راه آهن هستیم. همچنین مراکز بزرگ کارگری ای چون ذوب آهن اصفهان، ماشین سازی تبریز، ایران خودرو بیش از بیش به تحرک درآمده اند. به این معنا که این اعتراضات هم توازن قوا را به نفع اعتراضات گسترده تر کارگری بهبود داد، هم گفتمان اعتصاب سراسری را تقویت و مستحکم کرد و هم مضمون سیاسی تری به این اعتراضات کارگری داد. از جمله امروز اعتراضات کارگری دیگر محدود به چهارچوب خواستهای مطالباتی نیست.
این اعتراضات از نظر خواستها و مطالباتی که مطرح میکنند، کل سیستم اقتصادی حاکم را دارند به چالش میکشند. و در جایی مثل نیشکر هفت تپه که آنرا پایتخت اعتصابات جهان میخوانند، کارگران پرچم شوراها را بلند کردند. هفت تپه آینه تمام نمایی است از بساط چپاول و دزدی که در سیستم حاکم ایران جریان دارد و در تمام مراکز کارگری جاری است و کارگران در مقابلش ایستاده اند. در آنجا کارگران با مبارزات متحدانه شان مجلس، قوه قضایی، مقامات دزد و رشوه خوار استان، دولت، و باند مافیایی اسدبیگی همه و همه را به چالش کشاندند. مجلس را به صحنه اعتراض خودش تبدیل کرد و توانست صدای اعتراض خود و کارگران در ایران را جهانی کند. مجموعه این اتفاقات یک تحول کیفی در جنبش کارگری را دارد به نمایش میگذارد. به این اعتبار اینها همه نکات بسیار مهمی هستند که لازمست ما در این پلنوم در موردشان صحبت کنیم.
همین جا از فرصت ارائه این قطعنامه استفاده میکنم و به همه کارگران نفت و بخش های مختلف آن، به کارگران نیشکر هفت تپه و همه کارگران که در جدالی هر روزه با این سیستم وحشی حاکم هستند، درود میگویم. زنده باد کارگران نیشکر هفت تپه که با مبارزات خود در مقابل کل جامعه راه نشان دادند. از جمله در اعتراض علیه سرکوبگریها، در اعتراض علیه چپاولها و دزدیها، و پیشبرد مبارزاتی متحدانه با پرچم شورایی به الگویی برای همه کارگران و همه مردم تبدیل شدند. این کارگران از همان روز اول اعتصاب و اعتراضاتشان اعلام کردند که ما شورایی تصمیم میگیریم و ممکن بودن اداره شورایی را جلوی چشم جامعه گذاشتند. در اعتراضاتشان در اینجا و آنجا وارد عمل مستقیم شدند. همین روز گذشته بود که مسئولین و مدیریت یک بخش هفت تپه را منحل اعلام کردند و در مقابل این تعرض کارگران فورا دست به اعتصاب زدند. چون این اقدام در ادامه طرح کوچک سازی هفت تپه قرار دارد. بخاطر اینکه حکومت اعلام کرده که هفت تپه یک مرکز جنجالی است و همه تلاش حکومت این بوده است که هفت تپه را کوچکتر کند تا بدرجه ای فضا را آرام کند. اما کارگران جانانه در مقابل این توطئه گری ها ایستاده اند. کارگران نیشکر هفت تپه توانستند همکاران بازداشتی خود را آزاد کنند. این کارگران توانستند دستگیر شدگان سال ٩٧ را آزاد کنند. و نه تنها این بلکه پرونده هایشان بسته شد. کارگران نیشکر هفت تپه به این ترتیب توانستند یک سنگر مهمی برای کل جنبش کارگری بدست بیاورند.
نتیجه همه این اتفاقات اینست که به لحاظ عملی و تجربی وتوازن قوا زمینه برای اعتصابات در سطح سراسری فراهم تر است. نتیجه این اتفاقات اینست که شکل عملی اداره شورایی که هفت تپه نسخه آنرا در مقابل چشم جامعه قرار داده است، ملموس تر شده است. گفتمان آن در سطح جامعه و اینکه راه ممکن اتحاد کارگری و پیشبرد قدرتمند مبارزات، شوراهاست دارد به یک داده مهم در سطح جامعه تبدیل میشود. و مطلوبیت و جایگاه شوراها به روشنی مقال چشم جامعه گذاشته شده است. در هفت تپه اسماعیل بخشی نماینده محبوب کارگران گفت که برای اینکه جلوی اختلاس ها را از بالا تا پایین بگیریم راهش ایجاد شوراهای مردمی و شوراهای کارگری است. و خود کارگران هفت تپه این الگو را بدست گرفتند. و بالاخره نتیجه این وضعیت اتحاد بخش های مختلف طبقه کارگر علیه فقر، علیه تبعیض، علیه چپاول و دزدی و فساد حکومتی، علیه بساط سرکوب و شکنجه است. قطعنامه در مورد پیشروی های جنبش کارگری بر روی سه استنتاج مهم یعنی اعتصاب سراسری، اداره شورایی و اتحاد بخش های مختلف طبقه کارگر تاکید میکند ومیخواهد در این جهت گفتمانهای خود را در جنبش کارگری به جلو ببرد. از همین رو قطعنامه مهمی است و لازمست به آن رای داده شود.
شهلا دانشفر
