روزنه rowzane خبری – تحلیلی سرنوشت دریاچه ارومیه یک مسئله بزرگ نه تنها برای مردم ساکن شهرهای اطراف این دریاچه بلکه برای تمام مردم ایران است. به نابودی کشاندن این دریاچه توسط جمهوری اسلامی یکی از فجایع بزرگ زیست محیطی در جهان است. اعتراضات وسیع در ایران و در جهان موجب شد تا اقدامات ناچیز و محدودی برای متوقف کردن روند نابودی این دریاچه انجام شود ولی غارتگری باندهای حاکم در جمهوری اسلامی بزرگترین مانع این کار است.
در حالی که هر روزه خبر دزدی های هزاران میلیاردی دست اندرکاران جمهوری اسلامی منتشر میشود و در حالی که بخش عظیمی از دسترنج مردم و منابع طبیعی صرف انواع نیروهای سرکوب، و دستجات اوباش رژیم میشود، برای احیای دریاچه ارومیه اعتباری وجود ندارد. خبرگزاری تسنیم در گزارشی در ۲۰ آذر می نویسد: « اکنون که مرحله اجرای پروژه‌های احیای دریاچه ارومیه فرا رسیده است خبر از نبود اعتبار به گوش می‌رسد خبری که همه مردم منطقه و حتی فرا منطقه ای را نگران کرده است، چرا که بنا به اذعان کارشناسان، دریاچه ارومیه موضوع فرامنطقه ای و فرا ملی است.
نبود اعتبار برای آغاز پروژه‌های احیای دریاچه ارومیه یعنی مرگ دریاچه ارومیه ، زیرا از آغاز دوره احیای دریاچه ارومیه، تلاشهای زیادی برای تثبیت وضعیت آن انجام شده و چنانچه پروژه‌های احیای دریاچه ارومیه آغاز نشود تابستان امسال دیگر از دریاچه ارومیه خبری نخواهد بود، در واقع وضعیت سه سال قبل دریاچه تکرار خواهد شد.»
در همین گزارش به نقل از مسعود تجریشی مدیر دفتر تلفیق و برنامه‌ریزی ستاد احیای دریاچه ارومیه، می خوانیم: «مقرر بود از یک هزار و 100 میلیارد تومان اعتبار از محل ماده 10 و 12 ویژه دریاچه ارومیه 300 میلیارد تومان تأمین اعتبار شود که تاکنون اعتباری از این محل تخصیص نیافته است و با این شرایط، فصل کار بسیاری از این پروژه‌ها نیز می‌گذرد.»
روح‌الله حضرت‌پور عضو مجلس شورای اسلامی از ارومیه، هزینه احیای دریاچه ارومیه را حداکثر میان شش تا هفت میلیارد دلار اعلام می کند که بسیار کمتر از رقم دزدی هایی است که توسط بابک زنجانی انجام شد. حضرت پور میگوید: «متاسفانه بی‌توجهی سازمان برنامه و بودجه در هشت ماه گذشته به موضوع تخصیص دریاچه ارومیه پروژه‌های احیا را به تعطیلی کشانده است»
نادر قاضی‌پور عضو دیگر مجلس شورای اسلامی خبر از ادامه سیاست نابود سازی دریاچه ارومیه میگوید: «ستاد احیای دریاچه ارومیه آذربایجان غربی را از برداشت آب منع می‌کند پس چگونه 5 میلیون متر مکعب در ثانیه برای افتتاح فاز 2 کارخانجات در آذربایجان شرقی اختصاص می‌دهد به طوری که این کارخانجات در شرف افتتاح هستند. … چرا باید فاضلابهای بدون تصفیه و پساب‌های شهرک‌های صنعتی بدون تصفیه به دریاچه ارومیه ریخته شود اینها نشان از این است که کمر همت به مرگ دریاچه ارومیه بسته شده است»
در روز ۲۳ بهمن خبرگزاری تسنیم به نقل از مسعود تجریشی مدیر دفتر تلفیق و برنامه ریزی ستاد احیای دریاچه ارومیه خبر داد که بر اساس برنامه‌ریزی‌ها باید امسال ۴۵ میلیون متر مکعب آب از محل تصفیه فاضلاب به دریاچه ارومیه ریخته شود که به سبب تأمین نشدن منابع مالی آن این کار انجام نشد. او گفت: بر اساس برنامه‌ریزی‌های ستاد احیای دریاچه ارومیه، امسال باید به 24 درصد کاهش مصرف آب در حوزه کشاورزی دست می‌یافتیم اما مشاهده میشود که در جنوب و غرب دریاچه ارومیه تا 50 درصد بیش از نیاز گیاه آبیاری میشود و این علاوه بر کاهش منابع آبی به ضرر محصولات کشاورزی بوده و راندمان تولید را نیز پایین می‌آورد.
در حالی که غارت منابع آبی که دریاچه ارومیه را تامین میکردند، ادامه دارد، رژیم مهمترین کاری که می کند، پر کردن این دریاچه با پساب تولیدی و فاضلاب ها است. که این به نوبه خود به این دریاچه صدمات بیشتری میزند. روز ۲۵ بهمن خبر واریز سالیانه ۵.۸ میلیون مترمکعب از فاضلاب تصفیه خانه شهر نقده به دریاچه اعلام شد. با توجه به فساد اداری و رشوه خواری و پائین بودن استانداردها در جمهوری اسلامی به کار این تصفیه خانه ها هیچ اطمینانی نیست.
اعترافات دست اندرکاران جمهوری اسلامی نشان می دهد که برای احیای دریاچه ارومیه نمیشود به حکومتی که آنرا نابود کرده است، امیدی داشت. اقدامات ناچیزی که رژیم برای بهبود وضعیت این دریاچه انجام می دهد، تحت فشار مردم و اعتراضات وسیعی است که جریان داشته صورت گرفته است. در سالهای گذشته شاهد تظاهرات های مردم در اعتراض به فاجعه خشک شدن دریاچه ارومیه در شهرهای آذربایجان بوده ایم. اکنون نیز افشاگری های گسترده و اطلاع رسانی از وضعیت دریاچه ارومیه بویژه از طریق رسانه های اجتماعی و فضا ی مجازی جریان دارد، انگشت اتهام همه بسوی جمهوری اسلامی نشانه رفته است و همگان از سیاست نابود سازی دریاچه ارومیه و تبعات زیست محیطی ان ابراز انزجار می کنند و این موجب وحشت جمهوری اسلامی است. احیای دریاچه ارومیه باید تحت نظارت و کنترل شوراهای مردمی، نهادهای غیر دولتی حفاظت از محیط زیست و کارشناسان بین المللی باشد تا بتواند امکان عملی شدن داشته باشد. ▄