نگاه هفته: مجموعه اخبار و گزارشات هفته در شهرهای کردستان

کارگران فولاد زاگرس حضور روحانی را به صحنه اعتراضشان تبدیل کردند

روز ٥ فروردین تعدادی از کارگران بیکار شده کارخانه فولاد زاگرس همزمان با سفر یک روزه روحانی به کردستان در اعتراض به وضع بلاتکلیف خود و خواست رو شدن وضعیت شغلی شان در مسیر عبور وی مقابل ساختمان استانداری تجمع کرده و حضور او را به صحنه اعتراض خود تبدیل کردند. این کارگران طی سه سال گذشته تجمعات متعددی را در اعتراض به تعطیلی و مشخص نبودن شرایط ادامه کارشان برپا کرده‌اند،. در نتیجه تعطیل شدن این کارخانه ٤٠٠ کارگر در بلاتکلیفی قرار دارند.

انتقال محمدرضا آهنگر به زندان مرکزی سنندج

به گزارش “کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری” روز چهارشنبه “محمدرضا آهنگر” از فعالین کارگری شهرستان کامیاران به زندان مرکزی شهر سنندج انتقال یافت.

محمدرضا آهنگر روز دوشنبه 23 اسفند ماه سال 95 به دلایل نامعلومی توسط ماموران امنیتی رژیم در یکی از خیابان های شهر کامیاران دستگیر شد. نامبرده کارگر ساختمانی و عضو انجمن کارگران ساختمانی کامیاران می باشد. کمیته هماهنکی بار دیگر بازداشت محمدرضا آهنگر را محکوم می کند و خواستار آزادی این فعال کارگری و سایر کارگران در بند می باشد.

کشته شدن ۱۲۰۰ کارگر ساختمانی حین کار در سال ۹۵

«میکائیل صدیقی» فعال صنفی کارگران ساختمانی در گفت‌وگو با ایلنا، اظهار داشت: در سال ۹۵ بیش از ۱۲۰۰ کارگر ساختمانی به دلایل مختلفی از قبیل سقوط از ارتفاع و برق گرفتگی جان خود را از دست داده‌اند. به صورت کلی نیمی از حوادث کار برای کارگران ساختمانی به وقوع می‌پیوندد. وی با بیان اینکه ضعف در نظارت و انجام بازرسی‌های ایمنی تنها یکی از دلایل وقوع حوادث منجر به فوت برای کارگران ساختمانی است، افزود: در این میان کارفرمایان باید خود را نسبت به ایمن سازی کارگاه متعهد بداند و کارگاه را به تجهیزات لازم از قبیل کلاه ایمنی، بالابر ‌و داربست های استاندارد مجهز سازند. صدیقی پلمپ کارگاه‌های ساختمانی که ایمنی را رعایت نمی کنند، یکی از عوامل موثر در پیشگیری از حوادث دانست و افزود: آموزش کارگران و استادکاران ساختمانی ، وجود تفاهم نامه های سه جانبه و یا چند جانبه فی مابین انجمن‌ها و ادارات  مربوطه مثل ادارت کار از دیگر راهکارهایی است که به پیشگیری از حوادث کار می‌انجامد. وی در ادامه با اشاره به وجود بیش از ۵۰۰ هزار کارگر ساختمانی بیمه نشده در سطح کشور تصریح کرد: در سال ۹۵ تنها تعداد بسیار محدودی از کارگران ساختمانی بیمه شدند این در حالی است که بر اساس قانون سهمیه بیمه بندی، هر سال باید تعداد مشخصی از کارگران در هر استان بیمه شوند. مشاور کانون کشوری انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی با اشاره به وعده مدیر عامل سازمان تامین اجتماعی برای بیمه نمودن ۱۰۰ هزار کارگر ساختمانی تا ابتدای سال ۹۶، تصریح کرد: قرار شده کارگرانی که در سامانه رفاهی برای بیمه شدن ثبت نام کرده‌اند به تدریج بیمه شوند که امیدواریم این تنها محدود به دوران پیش از انتخابات ریاست جمهوری نباشد. رئیس انجمن صنفی کارگران ساختمانی مریوان و سروآباد با اشاره به اقدامات انجام شده توسط این انجمن صنفی در سال ۹۵، تصریح کرد:  انجمن صنفی کارگران ساختمانی مریوان و سروآباد در سال ۹۵ برای اولین بار برای کارگران ساختمانی نمایشگاه عکس برپا کرد. همچنین مستند فصل سیاه در خصوص حوادث کار که روایت نشنیده خانواده کارگران ساختمانی مریوان و سرواباد است هم به نمایش درآمد. وی افزود: همچنین ۱۲ جلسه تخصصی در خصوص قیمت گذاری اجرایی رشته های ساختمانی ، برگزاری دو دوره مسابقات والیبال کارگران ، آمورش ۵۰۰ نفر از کارگران و استادکاران ساختمانی مریوان و سروآباد، دریافت مجوز نصب اولین ایستگاه اطلاع رسانی کشور در میدان شبرنگ مریوان و برگزاری گردهمایی پیشگیری از حوادث ساختمانی  از دیگر اقداماتی بود که توسط این انجمن صنفی کارگری انجام شد.

جمعی از معلمان عدالتخواه: همه باید از شغل مناسب بهره مند شوند

جمعی از معلمان کشور با صدور نامه ای که نسخه ای از آن در اختیار “حقوق معلم و کارگر” قرار گرفته، نسبت به مرگ و میر دستمزدبگیران در هفته های اخیر اعتراض کرده و خواستار بهره مندی همگان از شغل مناسب شده اند.

متن نامه به شرح زیر است:

“از دستهای گرم تو

کودکان توامان آغوش خویش

سخن ها می توانم گفت

غم نان اگر بگذارد.”

آوار ناشی از لجام گسیختگی اقتصادی بیش از همیشه بر تن و روان رنجور فرودستان فرود می آید. تورم و بیکاری بیش از پیش زندگی مردم را در مناطق محروم از لرستان تا خراسان و از ایلام تا کرمان و آذربایجان را سخت کرده است و به تبع آن آسیب های اجتماعی، فرصت های زندگی را از مردم گرفته است.

هنوز سوز آتش بی رحمی که جان کودکان کار – احمد و صمد- را گرفت، التیام نیافته بود که تاول های بر جای مانده از سوختن پلاسکو و قربانی شدن کارگران زحمت کش و ماموران آتش نشانی چون نمکی درد این زخم جانسوز را شدت بخشید. آنسوتر از پلاسکو ، ریه های خوزستان خروارها خاک را در هر دم و بازدم تنفس می کند.

نبود زیر ساخت ها اجازه نداد که مردمان سیستان و بلوچستان شکوه بارش های فصلی را به نظاره بنشینند که در همان ساعات اولیه بی خانمانی و فلاکت را برایشان به ارمغان آورد. در کردستان بارش برف پیکر نحیف کولبران و سیمبانان قراردادی شرکت برق را به کام مرگ کشید و جان باختن مظلومانه آنها بار دیگر دل مردم ایران را به درد آورد.

مردان و زنان کولبری که ناچارند بی کفایتی مسولان را در ایجاد زیر ساخت ها با جان خود بپردازند. کولبرهایی که اگر موفق شوند باری را در فاصله ای طولانی و در راههای صعب العبور کوهستانی در سرمای استخوان سوز این روزها به مقصد برسانند و مورد اصابت گلوله ی مرزبانان قرار نگیرند، رنج استثمار شدن توسط مافیاهای اقتصادی را به جان بخرند.

ما جمعی از معلمان عدالت خواه ایران ضمن تسلیت همدردی با مردم ایران و به ویژه جامعه کردستان، بر حق بهره مندی عموم مردم از شغل مناسب پای می فشاریم و معتقدیم که دولت جمهوری اسلامی ایران باید مطابق قانون اساسی به مسئولیت خود در قبال ایجاد اشتغال و بهره مندی همگان از شغل مناسب و نیز ایجاد زیرساخت های مناسب جهت امنیت و رفاه عمومی عمل نماید.

جمعی از معلمان عدالت خواه:

رسول بداقی، سوران لطفی، هاشم خواستار، یاسر ریگی، شیوا عاملی راد، عزیز قاسم زاده، لقمان ویسی، جعفر ابراهیمی، مسعود نیکخواه، محمد حبیبی، شعبان محمدی، وحید میرشکار، صدیقه پاک ضمیر، آرام قادری، بختیار احمدی، جلال سجادی، سارا سیاهپور، نادر قدیمی، لطیف روزیخواه، مرضیه زائین دشت، عزیز ناصری، سمانه محبی، شیوا محمدی، علی حسینی، مبشر نادری، شهلا آتش سودا، مریم رنود، علی پیروز، خدیجه پاک ضمیر، جبار دوستی، سمیه شهریسوند، شکوفه امامی، منصور فیروزکوهی، عبدالله خرم، مسعود نظر، مهدی تفسیری، علی حاجی، ابوالقاسم قضاتی، محمد لاچینی، حسین ستاری، جلیل ناصری، معصومه اصغرزاده، حکیمه بنی هاشمی، عارف فاتحی، الهام کرمی‌، مراد روحی‌، نسرین چراغی‌، احمد نور‌، سارا مهرابی‌، لیلا ملکی‌، نزهت نیستانی‌، جواد قلی پور‌، زهرا خادمی‌،‌‌ اولدوز هاشمی‌، مینو کیخسروی‌، مهرنوش حیدر زاده‌، رحیم امیری‌، سیروان تاج گردون‌، تیمور خرسند‌، محبوبه فرحزادی‌، آرزو محمودی‌، طیب نیک رفتار‌، جلال قمری‌، مجتبی گودرزی‌، صفیه بسیم‌، منصوره فرح زادی‌، عنایت وثوقی‌، محمود بهشتی‌، مجتبی ابطحی‌، جلال موسوی‌، حبیب حسینی‌، هادی شریفی‌، کمال مرادی‌، ناصر محمدی‌، شیرین رحیمی‌، جمیل کریمی‌، رحمان مرادی‌، فرزانه بازیار‌، حافظ سنندجی‌، شهرام جمالی.

پیام کمپین پژواک فریاد کولبران بە مناسبت  فرارسیدن نوروز وسال نو

نوروز در راە است و با پیامهای متعددی  در فضای مجازی مواجە هستیم  کە با ذکر اتفاقات افتادە در سال نود و پنج ، گاها امسال را سال نود و رنج نام نهادە اند. فارغ از رویدادهای مختلف عرصەهای مختلف سیاسی ،اجتماعی، فرهنگی، هنری و ورزشی ونیز سوانح طبیعی وحاصل اشتباە انسانی کە هر کدام بخش هایی از جامعە را باتوجە بە اهمیت و حساسیت خویش بە واکنش و ابراز احساسات وادار کردند درادامە توالی روند حوادث و پیامدهای معضل کولبری شاهد درگذشت چندین نفر از کولبران بە دلایل مختلف بودیم کە  موجی فراگیر از تاثر و تالم را در سطح افکار عمومی برجا گذاشت و در پاسخ بە مطالبە عمومی  پیگیری و رسیدگی بە وضع کولبران ، مسئولان ونمایندگان و  دست اندرکاران آمور نیز واکنش نشان دادە و با پیشنهاد طرح هایی همچون افزایش معابر رسمی کولبری، ایجاد مناطق آزاد در استانهای مرزی، بیمە کولبران، ساماندهی  کولبراان در تعاونی ها و فرستادن هیئتی  از نمایندگان مجلس و مسایلی از این دست، سعی در فعالیت در راستای کم کردن اثرات و تبعات کولبری داشتند وهمزمان  از سوی فعالین مدنی  و رسانەایی کردی نیز گامهایی در راستای  تاسیس مرکز حمایت از کولبران کرد و نیز تدوین کتابی جامع در زمینە کولبری  حول ابعاد مختلف این قضیە  برداشتە شدە است.

کمپین پژواک فریاد  کولبران ضمن تقدیر از تمامی فعالیتهای انجام شدە در این راستا و نیز تاکید مجدد بر اینکە  کولبری مشغلەایی از سر ناچاری در مناطق مرزی است و فی الواقع باربری در مقابل حداقل دستمزد دون شان انسانی شهروندان و تهی از حداقل ویژگی های لازم جهت اطلاق عنوان شغل بە آن است، امیدوار است کە سال آیندە با منتج بە نتیجە شدن فعالیتهای پیش بینی شدە کنونی، شاهد  تسریع روند کاهش عوارض و پیامدهای این مسئلە با ایجاد زیرساختهای اقتصادی و اجتماعی لازم و توسعە همەجانبە مناطق مرزی و ایجاد و توسعە مناطق آزاد و اتخاذ راهکارهایی جایگزین کولبری و متناسب با شان انسانی شهروندان باشیم. کمپین ضمن یادآوری مجدد برنامە پیشنهادی خویش و نیز همدردی با خانوادەهای زیان دیدە معنوی مادی  از شهروندان محترم  درخواست می کند کە در ایام شروع سال نو و نوروز باستانی ، عیادت و همدلی و همیاری و مساعدت  با خانوادەها و اشخاص  سانحە دیدە از معضل کولبری را  بیش از  پیش مد نظر داشتە باشند..

کمپین پژواک فریاد کولبران

١٣٩٥.١٢.٢٩

کارگران

جعفر عظیم زاده: در حمایت از اسماعیل عبدی و همه زندانیان شریف و آزادیخواه

دور نیست روزهایی که همه انسانهای شریف را بر روی دوشهایمان از زندانها آزاد خواهیم کرد

قبل از آخرین روزهای تحویل سال نو، هر کاری کردم دستم برای نوشتن به یاد یاران در بندم یاری ام نکرد. اسماعیل عزیز، این معلم برجسته و اسطوره ایستادگی را بار دیگر به بند کشیدند. بهنام ابراهیم زاده مظهر مقاومت ما کارگران در برابر ستم را نزدیک به هفت سال است به بند کشیده اند و ارش صادقی، امیر امیر قلی، سعید شیرزاد، مهدی شاندیز، علی معزی،  علی شریعتی، نرگس محمدی، عبدالفتاح سلطانی و دهها انسان عزیز و شریف دیگر در لحظاتی که همه مردم ایران در سراسر کشور به دیدار هم می شتابند و چند روزی را فارغ از همه درد و رنجهایی که دارند میگذرانند به زنجیر کشیده اند و آنان دور از عزیزانشان در باشکوه ترین روزهای سال در کنج زندانهای کشور بسر می برند.

یاد این انسانهای بزرگ، گرامی ترین، عزیزترین و در عین حال دردناک ترین لحظه های من در عید نوروز است.

دهه هاست اقلیتی ناچیز در این مملکت منافع چپاولگرانه خود را امنیت کشور نامیده  و شریف ترین انسانها را با این بهانه مسخره و پوچ و واهی به بند کشیده اند. این غیر قابل تحمل ترین چیزی است که میتوان تصورش را کرد.

مشتی دزد و غارتگر با سیطره بر سرنوشت مردم یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان، دستمزدهای چندین برابر زیر خط فقر کارگران را تا واپسین روزهای سال نمی پردازند. میگویند کلیه فروشی انسانها برای سیر کردن شکم ایرادی ندارد. فقر و گرسنگی، گورخوابی و کارتن خوابی، تکدی گری کودکان و بزرگسالان و تن فروشی زنان در خیابانها بیداد میکند. حداقل مزد و زندگی و معیشت نزدیک به ٥٠ میلیون نفر از جمعیت یک جامعه هشتاد میلیونی را آنطور که منافع چپاولگرانه شان اقتضا میکند  تعیین میکنند و آنوقت انسانهای شریف و مسئولی همچون اسماعیل عبدیها باید در گرامی ترین روزهای سال در کنج زندانها باشند.

آیا این وضعیت قابل تحمل است؟ آیا میشود بی سابقه ترین شکلی از فقر و فلاکت را بر مردمان یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان تحمیل کرد و آنوقت زبانشان را نیز برای حرف زدن و انتقاد از کام کشید؟ اگر چنین وضعیتی در طول تاریخ بشر ضامن بقا سیستمی بوده است اینجا نیز در ایران چنین خواهد شد!؟ اما تاریخ درس دیگری به همه ما انسانها آموخته است: نمیشود و هیچ کس و هیچ خدائی نیز نمیتواند هم فقر و فلاکتی بی پایان را بر مردمان یک کشور ثروتمند تحمیل کند و هم زبانشان را ببرد و آنان را در کنج زندانها به بند کشد.

دور نیست روزهایی که ما کارگران و معلمان و عموم مردم شریف ایران، اسماعیل عبدی ها، بهنام ابراهیم زاده ها و جوانان برومندی همچون امیر امیر قلی، ارش صادقی و وکلای متعهدی همچون عبدالفتاح سلطانی و زنان برابری طلبی همچون نرگس محمدی ها را بر روی دوشهایمان از زندانها خارج کنیم.

جعفر عظیم زاده – سی ام  اسفند ماه ١٣٩٥
ایسکرا  ۸۷۷