وقتی تابوها شکسته میشوند، میتوان امیدوار شد! زنده باد اتحاد زنان ایرانی و افغانستانی در شکستن تابوها! 

برایم کنفرانس ٢٥ نوامبر در شهر اسن بسیار مهم بود. بارها و بارها در کنار زنان و مردان آزاده از افغانستان در کنفرانس های بین المللی شرکت کرده ام. از زمانی که یوشکا فیشر در شهر بن برای تقدیم حکومت به مشتی آخوند و نماینده قبایل! در افغانستان دوندگی میکرد و دولت آلمان اندر فواید تشکیل دولت با حضور مردان ریش و پشم دار اسلامی ، یقه پاره میکرد، ما در کنارمنتقدینی که به اعتراض دست زده بودند، در بالای تپه ای مشرف بر محل کنفرانس شعار میدادیم ، نه به حکومت اسلامی نه به قوانین شریعه، حقوق زنان جهانشمول است و تبدیل جامعه به موزاییک های قومی و مذهبی مردود است.

سپس در کنفرانسی در برلین در مورد حقوق زنان در افغانستان و سپس در نیویورک و در همه جا، یک نکته همواره آزارم میداد نقد به شریعت و فرهنگ اسلامی و بطریق اولی نقد به قران و اسلام تابو بود و حتی در بین دوستانی که خود را کمونیست دانسته و فعالیت میکردند، بحث حجاب و زن ستیزی اسلامی کماکان تابو بود.
یکسال قبل در فستیوال فیلم در برلین، دو فیلم از افغانستان دیدیم، فیلم زنی که در کابل از احساسات جنسی خود واضح حرف زده بود و کتابی چاپ کرده بود و طبعا او را تهدید به مرگ کرده بودند و مخفیانه از لابلای کوچه های تنگ و باریک با حجابی بر سر میدوید تا خرید کند و میترسید او را بشناسند و بکشند چرا که گفته بود زن انسان است و احساسات جنسی دارد و فیلم دختر جوانی که در ایران بزرگ شده بود و خواننده رپ بود و در نهایت به امریکا رفت و بسیار معروف شد و … من در چند سال اخیر نسل جوان و جدیدی را در بین زنان آزاده افغانستانی دیده ام که بسیار مهم هستند . آنها تابو می شکنند و با این کار شجاعانه به جنگ حکومت، آخوند، در مواردی ساختار سنتی خانواده ها و مردسالاری رفته و دارند فضا را عوض میکنند. این مهم است. در کنفرانس ٢٥ نوامبر در شهر اسن دختران جوانی که در اینجا بدنیا آمده و یا بزرگ شده اند، به زبان آلمانی حرف زدند و شعر خواندند و گفتند در اینجا نفس میکشیم و آزادی را می پسندیم. زن افغانستانی ساکن هلند را ملاقات کردم که گفت من درهلند به مسجدی رفته ام و علیه آخوند و سیستمی که با آخوند همکاری میکند و مهر مسلمان بر ما میزند حرف زده ام، در آنجا من در مورد اسلام سیاسی و همکاری دولت آلمان با سازمانهای اسلامی حرف زدم و خانمی در سالن بلند شد گفت سوالم از دولت آلمان اینست چرا این همه مسجد میسازید هدف و نفع این مساجد برای شما چیست. و خانمی پیشنهاد کرد در مقابل مساجد میتینگ بگذاریم و حرفهایمان را بزنیم.
در این کنفرانس حرفهای یک خانم آلمانی که دست بر قضا از مسئولین و فعالین دفاع از پناهندگی و انتگراسیون بود ، شنیدم که گفت چقدر خوشحالم در جلسه ای هستم که دیگر از قران و اسلام و حجاب و هر چه بیشتر مسلمان شدن در آلمان حرف زده نمیشود این نوع جلسات را آرزو میکنم که مردم مدرن و مترقی خودشان بگویند مسجد نسازید و این قدر سازمانهای اسلامی را بزرگ نکنید…
کنفرانس دیروز برایم مهم بود چون شمله در آنجا حرف زد و گفت:
و قبول میکنیم که برای این زنده هستیم و آفریده شدیم که خدمتگار مرد و خدا باشیم.
و اینها شکستن تابوهایی است که در مغز و روح بسیاری عمل میکند. من خوشبختم که ما دست در دست هم و زنان جوان ایرانی و افغانستان دست در دست هم تابو می شکنند و از آزادی و حرمت انسانی خودشان دفاع میکنند . ما برنده ایم در مقابل حکومتهای اسلامی، روسای قبایل و فرهنگ عقب مانده و زن ستیز, ما برنده ایم چرا که زندگی با ماست، آینده با ماست!