پِدوواتیکان مقدس!

هنگامی که صد و پانزده  کاردینال نر بطرف نماز خانه سیستین در حرکت بودند تا در آن سرمای سوزان مارس، رهبر آینده و مادام العمر واتیکانِ نرینه سالار را انتخاب کنند، هرگز تصور نمی کردند روزی چون امروز فرا خواهد رسید که جهانیان، این جرثومه های فساد و جنایت را به پای میز محاکمه کشانند. ناگهان همه دوربینهای رسانه های با شرف، بطرف دودکش نمازخانه ای زوم شد که قرار است پیام آور رهبری جدید و نوطهور برای نجات دنیای گندیده امروز باشد. دودی سفید که از دودکش نماز خانه سیستین بیرون جهید، نشان از انتخاب پاپ جدید، جناب فرانسیس بود.

از همان فردای انتخاب وی صفحات روزنامه ها و مدیای اجتماعی مملو شد از افشای همکاری نزدیک این کاردینال سابق با دیکتاتور نظامی و خونخوار آرژانتین “خورخه رافائل”. خورخه رافائل که با کمک سازمان سیا و کلیسای کاتولیک، کودتای خونین سال ۷۶ میلادی را علیه خانم ایزابل پرون سازمان داد و تا سال ۸۱ بیش از سی هزار نفر از فعالین سوسیالیست و کمونیست را کشتار نمود. در همه آن سالهای سیاه، جناب پاپ فرانسیس از دوستان ویژه خورخه رافائل بشمار می رفت. در ایام جوانی نیز ایشان از هواداران و نزدیکان سازمانهای نازیستی در آنجا بود.

امروز اما جناب پاپ فرانسیس باید پاسخگوی هزاران تجاوزی باشد که از طرف کشیشان کاتولیک، این مردان “طوسیِ” خدا انجام گرفته است. از چهار گوشه جهان صدای قربانیان له شده در اعتراض به این دستگاه عریض و طویل تحمیق و چپاول چنان طنین انداخته که راه فراری برایشان باقی نمانده است. ایشان ظرف این پنج سال به هر کشوری پا گذاشت اول از قربانیان تجاوز جنسی مردان کلیسا پوزش خواست، سپس طلب مفرغت برای گناهکاران متجاوز.

همزمان با بازدید پاپ از ایرلند در هفته گذشته، خبر تجاوز سیصد کشیش به بیش از یکهزار کودک و نوجوان در ایالت پنسیلوانیا منتشر شد. بدنبال آن اسقف “کارلو ماریا ویگانو” یکی از مقامات سابق واتیکان، روز یکشنبه در بیانیه ای یازده صفحه ای اعلام داشت که : پاپ فرانسیس کاملا از تجاوزات سیستماتیک کشیشها و کاردینالها اطلاع داشته است و به ویژه در مورد اسقف مستعفی آمریکائی “تئودور مک کانی”، من شخصا در پنج سال گذشته پاپ را در جریان این مهم قرار داده ولی ایشان این موضوع را آگاهانه مسکوت گذاشته است. در جواب سئوال خبرنگان در این  مورد پاپ گفت ” من هرگز در این مورد سخنی نخواهم گفت”.

امروز اما “نقاب از چهره وجود ناسوتی برگرفته شده است”، نیایش در پای تخت ندبه بیش از هر وقت بی اعتبار شده است. کشیش و آخوند و خاخام، این پسر عموهای همزاد، دیری است که از دیدگاه توده های تحمیق شده و تهیدست به درجه انگلی مفتخر گشته اند. همانگونه که مارکس می گوید”انسان موجودی انتزاعی نیست که در انتظاری واهی خیمه زده باشد، مبارزه علیه مذهب،مبارزه ای با واسطه علیه آن جهانی است که مذهب رایحه روحانی آن است”. از انقلاب کبیر فرانسه تا انقلاب کارگریِ کمون پاریس، از انقلاب اکتبر تا انقلاب مشروطه و تا به امروز این مبارزه، آشکار ونهان در جریان بوده است. مدتهااست زنان، کارگران و مردم آزادیخواه ایران برای به فرجام رساندن این جدال عظیم وانسانی پرچمش را به اهتزار درآورده تا دومین رنسانس بزرگ تاریخ را به سرانجام رسانند.

انترناسیونال 779