پیش به سوی اعتصابات سراسری

کارگر کمونیست ٦٣٤
کارگران هفت تپه شجاع ترین کارگرانی هستند که متحدانه به پا خواستند و بیش از پنجاه روز پی در پی درگرمای پنجاه درجه خواستار رسیدگی به خواستهایشان شده اند. آنهاخواستارجمع شدن بساط دزدی وغارت درهفت تپه می باشند. آنهامعترض دستگیری عده ای ازکارگران ورهبران کارگری هستند.اسماعیل بخشی فعال کارگری نقش بسزایی درسازماندهی اعتراضات کارگران هفت تپه داشت.بازداشت اواعتراضات دیگرکارگران رادرپی داشت، کارگران می گویند، یکی کارگررا بگیرید، ده کارگر به پا می خیزد. هر روزدرپی اعتراضاتشان،تعداد رهبران کارگری بیشتر وبیشتر می شود. کارگران میگویند هفت تپه ۵ هزار رهبر دارد.
اعتصابات کارگران هفت تپه به یکی از باشکوهترین تظاهرات جنبش کارگری تبدیل شده است. اما همه چیزاین اعتصابات به خواسته های اقتصادی محدود نشده است. بلکه کارگران علاوه بر خواست پرداخت حقوق های معوقه و با رعایت تورم موجود و تمدید دفترچه های بیمه خود همچنین خواستار خلع ید سیاسی واقتصادی مافیای دزد و چپاولگر حاکم بر نیشکر هفت تپه و محاکمه آنان وبازگشت به کار کارگران اخراجی هستند.آنها در هوای پنجاه درجه همراه فرزندان وهمسرانشان به خیابانها آمده وبا شعارهای کوبنده شان همچون شعار کارگر می میرد ذلت نمی پذیرد هر روزه خیابانهای شوش را به صحنه اعتراض خود تبدیل کرده اند.
کارگران هفت تپه، فولاداهواز، هپکو،کارگران معترض شهرداری و امروز کارگران نفت که با اعتصاباتشان دارند به جلو گام برمیدارند همه وهمه دریک صف واحد از منافع عمومی کل طبقه کارگر و۹۹درصدی های جامعه دفاع می کنند. باید از این مبارزات وسیعا حمایت کرد. این اعتصابات نشانگر حرکت جنبش کارگری بسوی اعتصابات سراسری است. این اعتصابات شهرهای خوزستان و اصفهان و اراک و کرمانشاه و شهرهای بسیاری را در بر گرفته است. هم اکنون هزاران کارگران در مراکزی نفتی و وابسته به آن از جمله کارگران پتروشیمی کنگان، پارسیان، سپهر، لامرد وشرکت اکسیر در اعتصاب هستند.این وضعیت،حاصل شرایط چهل سال بی حقوقی ودزدی واختلاس درجمهوری اسلامی می باشد. حاصل خشم و انزجار کارگران و همه مردم از چهل سال کشتار، زندان وشکنجه است. این اعتراضات ادامه خیزش آبانماه مردم علیه کل جهنم جمهوری اسلامی است. حکومت اسلامی با ابزار سرکوب با اعتراضات کارگران و مردم معترض مقابله میکند. اماجامعه هرگز ساکت نمانده و نمی ماند. مردم در برابر تمامی بی حقوقی هاوستمها ایستاده اند. در آبانماه و دیماه مردم گرسنه به خیابانها ریختند وبا فریاد جمهوری اسلامی نمی خواهیم،نمی خواهیم،خواسته های خودرامطرح کردند. در مقابل حکومت مردم رابه گلوله بست. در آبانماه ۱۵۰۰ نفرکشته به جا گذاشت وصدها نفردستگیر شدند. حکومت دستگیر شده ها را به محاکمه کشید و با صدور احکام اعدام میخواهد رعب ایجاد کند.اما درمقابل مردم با اعتراضات میلیونی به مقابله برخاستند. به خیابان آمدند،طوفان توییتری به راه انداختند و با شعار اعدام نکنید با این حکومت اعدام و دستگاه سرکوب و جنایتش مقابله کردند. این چنین است که جامعه عزم راسخ خود را برای رفتن این حکومت اعلام کرده وپیامشان اینست که دیگر نه تهدید، نه زندان ونه اعدام ونه سرکوب در مردم اثر ندارد. در متن چنین شرایطی است که کارگران با اعتصابات سراسری شان دارند به میدان می آیند و این اعتصابات نشانه قدرت ما کارگران و ما مردم است. پیش بسوی اعتصابات سراسری