روزنه rowzane خبری – تحلیلی شنبه گذشته، افتتاح مسجدی در شهر برلین آلمان با سرو صدای زیادی همراه شد و توجه بسیاری را بخود معطوف کرد. مسجد ابن رشد-گوته در واقع، اتاقی است که در یک کلیسا اجاره شده است. پیش نماز آن زن است. همه فرقه های مختلف اسلامی اعم از سنی، شیعه و علوی وغیره می توانند در آن حضور داشته باشند. ورود برای گی ها و لزبین ها در این مسجد آزاد و پیش نماز آن زن است. در این رابطه با مینا احدی به گفتگو می نشینیم.
انترناسیونال : همه چیز این مسجد با آنچه که تا کنون از اسلام و روال کار یک مسجد می شناختیم، متفاوت است.آیا ما با یک نوآوری و جنبش اصلاح گرایانه در اسلام روبرو هستیم؟
مینا احدی:سازمان دهندگان این مسجد، فعالین منتقد اسلام سیاسی و ترور هستند. آنها خود را مسلمان معرفی کرده و با این اقدام سعی کردند، نقدشان به اسلام سیاسی و تروریسم اسلامی را،بیان کنند. سیران آتش وکیل و فعال مدافع حقوق زنان است. او در آلمان در دفاع از زنانیکه مورد آزار و خشونت قرار می گیرند و در معرض قتل ناموسی هستند، فعالیت میکرد و حتی یکبار از سوی مردی که سیروان وکیل همسرش بود، تیر شلیک شد. سیران همچنین عضو کنفرانس اسلام در آلمان بود و همواره مثل شیرین عبادی در ایران، خود را زن مسلمان معرفی میکرد. اکنون او در مقام پیش نماز و موسس مسجد قصد دارد، فعالیت کند. وی کتابی در مورد انقلاب جنسی در کشورهای اسلام زده نوشته است و بر ضرورت یک انقلاب فکری در اسلام و قرآن تاکید می کند. او و همفکرانش فکر میکنند که با این نوع بدعت گذاریها میتوانند در اسلام رفرم ایجاد کنند. یکی از اهداف موسسین این مسجد لیبرال در برلین، نوآوری و رفرم در اسلام است. این ها دچار این توهم اند که اسلام اصلاح پذیر است.
انترناسیونال: سیران آتش می گوید قصد دارند این حرکت را به تمام جوامع اروپایی گسترش دهند. آیا زمینه های گسترش این حرکت وجود دارد؟
مینا احدی: دولتهای اروپایی تا کنون با احزاب و سازمانهای اسلامی همکاری کامل کرده و سعی داشته اند از این طریق، روابط حسنه خود با دولتهای حامی این سازمانها – از جمله دولت های ترکیه، عربستان و جمهوری اسلامی ایران- را، توجیه و حفظ کنند. در عین حال، با زدن مهر مسلمان بر پیشانی میلیونها مهاجر در اروپا، تعلق مذهبی را مهمترین هویت آنها قلمداد کرده و به این واسطه همکاری با احزاب مدافع تروریسم اسلامی و مرتجعین را توجیه کنند و میلیونها پناهنده و مهاجر را کنترل کنند. بر این اساس، دول اروپایی سازمانهای مرتجع اسلامی را نماینده میلیونها مسلمان دانسته، به آنها پول و امکانات مادی و سیاسی داده که در حاشیه جامعه جزایری ایجاد کنند که در آنجا کم کم اسلامیها قدرت پیدا کرده و حتی خیابانها را کنترل کنند.
اشاعه نسبیت فرهنگی و از جمله تعریف حجاب بعنوان یک پوشش عادی و تصامح با زن ستیزی اسلامی ها، جزء لاینفک این سیاست بود. این سیاست اما، به یمن اعتراضات گسترده و واقعیات روزمره و عواقب مخرب آن در جامعه، به بن بست رسیده است. اکنون، دولتهای غربی و حتی برخی از سازمانهای منتقد مذاهب در اروپا، دنده عوض کرده و دوباره بر محور همان تفکر چند فرهنگی و منافع مادی دولتهای غربی، این بار از اسلام لیبرالیزه شده، حرف میزنند. خبر دارم که با فعالین این حرکت، جلساتی گرفته شده و چراغ سبز به آنها داده شده که اکنون نوبت اسلام لیبرال است. با این چراغ سبزها است که فعالین این حرکت از گسترش این حرکت در جوامع اروپایی حرف میزنند. ممکنست در سویس هم چنین مسجدی ایجادشود یا در وین. ولی نکته اصلی اینست که این حرکت پاسخ معضلاتی نیست که ما در مورد آنها حرف میزنیم.
انترناسیونال: پیشقراوالان این اقدام می گویند که آنها صدای اکثریت مسلمانان اند. می گویند این نهادی برای مسلمانان نواندیش و لیبرال در سراسر اروپا است. آیا واقعیتی در این ادعا هست؟
مینا احدی: اولین نکته من اینست که مردم را به مسلمان و مسیحی و غیره تقسیم نکنند. مذهب و تعلقات مذهبی، نباید روی پیشانی افراد حک شود. مذهب ظاهرا ارثی است که از یک نسل به نسل بعدی منتقل می شود. کسی تصمیم نمیگیرد در کدام خانواده متولد شود و بشر مدرن امروز عملا دارد از این الگوها فاصله میگیرد. بسیاری بعد از کمی آگاهی و دانش وبا شناختن دست راست و چپ شان، از مذهب فاصله میگیرند. پس باید گفت کودک مذهب ندارد و هویت مذهبی نباید به عنوان مهمترین هویت افراد روی پیشانی آنها حک شود. من با این مسلمان نامیدن میلیونها نفر مشکل دارم. اسلام یک جنبش سیاسی است. این جنبشاتیکت “مسلمان” را به زور بر پیشانی میلیونها نفر با ترور و ایجاد وحشت حک میکند.
ما در ایران همه این نوع کاراکترها را داریم و تجربه کرده ایم. مسلمانان لیبرال و نواندیش چیزی شبیه به سروش و شیرین عبادی هستند. کاراکترهایی که با کل جنبش اسلامی و دخالت اسلام در زندگی مردم و تصمیم گیری آخوند روی مقدرات جوان مدرن در ایران و در هر جا مشکل زیادی ندارند.هر جا این جنبش در قدرت باشد و با اینها بسازد، مشغول انقلاب فرهنگی در معیت اسلامیها میشوند. و اگر، اوضاع بر وفق مرادشان نباشد، به بزک کردن این جنبش و احکام شریعه می پردازند و ادای لوتر را در می آورند. دنیا تجریه رنسانس و آگاهگری را پشت سر خود دارد. در اسلام اگرقرار بود رفرم شود، پانصد سال قبل وقتش بود نه الان. اکنون همه میتوانند سر راست بگویند مذهب از دولت جدا و مذهب ارثی نباید باشد. مذهب امر خصوصی است. در خانه و در افکار هم باید مورد نقد قرار بگیرد و امکان این نقد باید فراهم باشد. دنیا بسوی مذهب زدایی میرود. علم و فرهنگ انسانی و پیشرفت مدنیت عواملی هستند علیه مذهب. باید از این امکانات بهره جست و بشر را از قید و بند مذهب آزاد کرد.
انترناسیونال: علیرغم همه اینها، آیا این حرکت در خدمت حقوق شهروندی در مقابل کشمکش های فرقه ای دستجات اسلامی و برسمیت شناختن حقوق گی ها و لزبین ها و حقوق زن نیست؟ و آیا به این خاطر نباید از آن دفاع کرد؟
مینا احدی: این یک حرکت سنت شکنانه و شجاعانه است. از همان روز اول اعلام این مسجد تا امروز اولا توجه به این اقدام زیاد است و ثانیا سیران آتش و تعدادی دیگر از فعالین این حرکت تهدید به قتل شده اند. گویی آب در خوابگه مورچگان انداخته اند.ما در مقابل این تهدیدها و لجن پراکنی های اسلامیها که با فحاشی های فراوان در مدیای اجتماعی همراه است ایستاده و از حرمت و امنیت فراخوان دهندگان این حرکت دفاع میکنیم. از این حرکت اما، نه!
این حرکت در زمین بازی است که تا کنون دول غربی و سازمانهای اسلامی ایجاد کرده و به پیش برده اند. قبلا، همکاری با سازمانهای اسلامی و تقدیم دو دستی همه مردم ” مسلمان” به این سازمانها و نسبیت فرهنگی و … غیره، سیاست رسمی بود. اکنون بخاطر شکست آن سیاستها، دفاع از اسلام لیبرال و مسجد مختلط. سوال اینست که چرا اسلام تا ای حد در سیاست و زندگی مردم نقش دارد و چگونه میتوان این معضل را حل کرد. اسلام بخاطر ائتلاف و همکاری جریانات اسلامی و دوول غربی رشد یافته و جا سفت کرده است. اسلام و جنبش اسلامی امروز یک واقعیت مهم سیاسی در دنیا است. این جنبش را باید به شکست کشاند. حرکاتی از این نوع در بلبشوی امروز، راه بجایی نمیبرند. این یک توهم مطلق است که بامسجد لیبرال میتوان پاسخ جنبشی را داد که سر میبرد و دهانها را می دوزد. و این، توهم بزرگتری است که با این نوع حرکات میتوان اسلام را رفرمیزه کرد و قران را بهتر تفسیر کرد. دوره تفسیرهای بهتر سپری شده است. اکنون در ایران و در کشورهای اسلام زده، جوان مدرن و وصل به دنیای امروز، از طریق آیفون و مدیای اجتماعی، میخواهد سر به تن اسلام نباشد و میخواهد به دنیای مدرن و به رنسانس و آگاهگری وصل شود. در ایران بویژه، این رنسانس در جریان است.
