گفتگو با نسان نودینیان در برنامه سازمانده در کانال جدید, سازماندهی فعالیت در محلات

شهلا دانشفر: در برنامه های قبلی در ارتباط با سازماندهی در محلات بحث و گفتگو داشته ایم. سازماندهی فعالیت در محلات یک تاکید حزب است و جایگاه و اهمیت سیاسی مهمی هم برای سازماندهی اعتراض علیه جمهوری اسلامی در همین امروز و هم در شرایطی که جامعه به پا می خیزد، دارد. در کردستان سازماندهی فعالیت در محلات یک سنت است و تاریخی دارد. از همین رو بیش از هر جایی درآنجا زمینه آماده است. از نظر شما امروز در شهرهای کردستان این سیاست را چگونه میشود به پیش برد و نکات مورد تاکید شما کدامند؟

نسان نودینیان: همانطور که اشاره کردید سازماندهی در محلات سیاست یا روش متشکل شدن مردم در محلات، مساله ای آشنا در کردستان است و شیوه ای از فعالیتست که سالهای متمادی بکار گرفته شده است. به عبارت روشنتر کنترل محلات و سازماندهی فعلایت در محلات امری است که تاریخ و سنت آن به چهار دهه گذشته بر میگردد. به ویژه مقطعی که حکومت اسلامی تلاش کرد حاکمیت ضد انقلابیش را بر مردم در ایران و کردستان اعمال کند، سعی کرد جلوی اعتراضات مردم را آنهم در فضای بعد از انقلاب بگیرد و عقب براند، مردم با بدست گرفتن کنترل محلات وایجاد نهادهای مردمی خود با آن به مقابله برخاستند. من خودم در آن هنگام یعنی در سالهای ٥٨ و ٥٩ جوانی بودم که در سازماندهی محلات حضور فعالی داشتم و سازماندهی اعتراضات مردمی و دخیل بودن زن و مرد و جوان و سالمند در اعتراضات در محلات تجارب زنده ای برای شخص من و میتوانم بگویم برای مردم کردستان در پی داشته است که باید تجارب آنرا نوشت و از درسهایش سود جست. در این فعالیت ها ما در آن زمان با مکانیسم و شیوه جمع کردن جوانان و ایجاد کانونهای مبارزه خیابانی و دخالتگری موثر در اعتراضات مردمی آشنایی پیدا کردیم و در عمل تاثیرات کارساز شوراها و کمیته های اعتراضی مردمی در محلات را تجربه کردیم . امروز بعد از گذشت چند دهه هر چند شرایط سیاسی و موقعیت و بافت اجتماعی شهرها تغییر بسیاری کرده است، از جمله محلات و شهرها در کردستان بزرگ شده اند و بافت اجتماعی آنها نیز تغییرات قابل توجهی کرده است، اما با این حال این سنت در جاهای مختلف و مناسبت های مختلف بکار گرفته شده و کارآیی موثر خود را به نمایش گذاشته است. از جمله در دل همین شکل از فعالیت است که تعداد زیادی از جوانان و فعالین اجتماعی بعنوان اکتیویست های اجتماعی عروج پیدا کرده و به شخصیتهای اجتماعی مورد اعتماد مردم در محلات تبدیل شده اند. و فعالیت در محلات هر روز ارتقاء بیشتری یافته و با کیفیت متفاوت تری جلو آمده است. اجازه بدهید مثالهایی بزنم. یک نمونه آن فعالیت اکتیویست های زیست محیطی است که در محلات شکل گرفت و گرامیداشت یاد جانباختگان زیست محیطی در محلات و شهرها نقش مهمی در تدارک و سازماندهی مراسم با شکوه برای شریف باجور و یارانش در مریوان داشت.

نمونه دیگر سازماندهی کمک رسانی به زلزله زدگان «ازگله» در استان کرمانشاه بود. این زلزله در ۲۱ آبان ۱۳۹۶ رخ داد و توده وسیعی از مردم در شهرها و محلات کردستان کاروانهای کمک رسانی خود را جهت ارسال به مردم این مناطق سازماندهی کرده و با عبور از سد ماموران امنیتی و چپاولگر حکومتی توانستند کمک هایشان را بدست مردم زلزله زده برسانند. و یا فراخوان سراسری «شنگال تنها نیست» در مرداد سال ١٣٩٣ را داشتیم که در جریان آن کمک رسانی به مردم شنگال در کردستان عراق که مورد حملات ضد انسانی داعش قرار گرفته بودند، در محلات سازمان یافت و نمونه قابل توجهی از دخالت مردم در محلات و شهرهای کردستان د رامر مبارزاتی معینی بود. در خیزش آیان ماه ٩٨ نیز برای مدتی کوتاه در تعدادی از محلات شهرهای کردستان، مردم با سازماندهی اعتراضات و درست کردن سد و مانع در محلات، از حضور نیروهای سرکوبگر حکومت اسلامی جلوگیری کردند و به نوعی کنترل محلات را بدست گرفتند. بعد نیز با شروع بحران کرونا از سال ٩٨ ستادهای مقابله با کرونا و کمک رسانی در محلات در تعداد زیادی از شهرها شکل گرفت و ما شاهد بیشترین دخالت مردم و فعالین احتماعی برای سازماندهی در محلات و رسیدگی به درد مردم، بودیم. این عرصه از فعالیت در دوره کرونا و با به میدان آمدن فعالین اجتماعی، با فعال کردن و بکارگیری میدیای اجتماعی در جهت ایجاد کانالهای کمک رسانی عملا فاز نوینی از سازماندهی فعالیت در محلات بود. از طریق این ستادها کمک رسانی در محلات در اشکال متنوعی از جمله تمیز کردن معابر عمومی در محلات، رساندن ماسک و امکانات دارویی و غذایی و در مواردی کمک مالی بخانواده هاییکه در قرنطینه بودند و از حقوق و دسترسی به مواد غذایی محروم بودند، انجام میگرفت. ایجاد ستادهای مقابله با کرونا در واقع اعتراض به حکومتی بود که در کنار کرونا ایستاده و مردم را بی تامین به کام این بیماری مرگبار رها کرده بود. مثال دیگر به راه افتادن کارزار اعتراض به جاده های نا امن در مریوان است. در این شهر اخیرا در ابتکاری جالب در کانالهای تلگرامی طوماری اعتراضی با بیش ازهزار امضاء در اعتراض به جاده های نا امن و با خواست جدا کردن جاده های ماشینهای سنگین از ماشین های شخصی انتشار داده شد و حول آن کارزاری علیه جاده های ناامن و تلفاتی که از مردم میگرفت، شکل گرفت. فعالین این کارزار از محلات بودند. مورد دیگری که باز اخیرا شاهدش بودیم در هفته گذشته در سنندج اتفاق افتاد و در آنجا فعالین در شهر و محلات علیه آلوده بودن آب شرب و آشامیدنی دست به اعتراض توده ای زده و با ابتکارات جالبی از کانال تلگرامی با شرکت بیش از شش هزار نفر خواستار درست کردن منابع آب شهر و تمیز کردن آب شرب در این شهر گردیدند. این اقدام نیز با دخالت موثر فعالین در سطح محلات و شهر و نهادهای اجتماعی و ورزشی انجام گرفت. خلاصه اینکه در شهرهای کردستان سازماندهی فعالیت در محلات و شهرها یک شکل عملی از سازماندهی اعتراض و مورد توجه طیف وسیعی از فعالین اجتماعی است و به موضوع کار و فعالیت انها تبدیل شده و هر روز ارتقاء بیشتری پیدا کرده و پیشرفته تر میشود. در این میان مدیای اجتماعی نقش مهمی در گردآوری نیرو حول مسایل مبارزاتی در محلات را دارد و وسیعا به کار گرفته شده و ابعاد کیفی و اجتماعی بیشتری به این فعالیت ها داده است.

نکته حائز اهمیت در این شکل از سازماندهی بعد توده ای و اجتماعی آنست که محدود به فعالین حزبی نیست، بلکه شکلی از سازماندهی اجتماعی مبارزه در محلات و ظرفی برای سازماندهی همه مردم معترضی است که جانشان از این شرایط جهنمی به لب رسیده و میخواهند خود را از شر این وضعیت فلاکتبار رها کنند. به این معنا با این شکل از فعالیت ساکنین محلات و شهرها با هر عقیده و موقعیتی برای اعتراض و مبارزه مشترک سازماندهی و متشکل می شوند. و طبعا انتظار میرود که فعالین حزبی و انسانهای آزادیخواه در صف جلوی سازماندهی چنین فعالیت هایی در محلات باشند. از نظر من سازماندهی فعالیت در محلات آنهم با وجود مدیای اجتماعی و امکان شرکت و دخالتگری وسیع همه مردم از طریق آن در امر اعتراضات مردمی در محلات یک پیشروی مهم است و به امر سازماندهی اجتماعی و متشکل کردن محلات کمک ارزنده و کارسازی کرده است. ما نیز فوکوس ویژه ای بر روی این شکل از سازماندهی فعالیت در شهرهای کردستان داشته ایم.

شهلا دانشفر: تصویر جالبی از اشکال فعالیت در محلات و سازماندهی آن دادید. اینها همه تجربیات ارزنده ای است که قابل تکثیر در تمام شهرهاست. امروز با توجه به فضای سیاسی جامعه و نزدیک شدن به سالروز خیزش آبان ٩٨ چگونه میشود این فعالیت ها را ارتقاء داد و از این طریق بر فضای سیاسی جامعه تاثیر گذاشت و سازماندهی این فعالیت ها را گسترده تر کرد؟ چه انتظاری از فعالین و اکتیویستها، بویژه از فعالین حزب دارید؟

نسان نودینیان: ما فکر میکنیم این دوره وظایف بسیار مهمی بر روی دوش اکتیویستها و فعالین چپ و رادیکال و اعضای حزب قرار دارد. همانطور که اشاره شد سازماندهی فعالیت در محلات هم به معنای سازماندهی اعتراضات مردمی علیه جمهوری اسلامی بر سر مسائل مشخص امروزشان در محل است. اعتراض به بی آبی و قطع آب، قطع برق، صف های تهیه ارزاق و مواد غذایی و نایابی آنها، کمبود مدرسه، مقابله با کرونا و اعتراض به عدم اختصاص تجهیزات لازم جهت مقابله با این بیماری هولناک، نا امنی جاده و غیره نمونه های از آنست که اعتراض علیه آنها در محلات سازمان می یابد. از سوی دیگر این فعالیت ها مسایلی فرا محلی مثل اعتراض علیه اعدام، برای آزادی زندانیان سیاسی، ایجاد گروههای کمک رسانی و همبستگی به مردم یک منطقه معین که دچار سیل یا زلزله و یا مشکل دیگر شده اند، یا حمایت از یک مبارزات معین کارگری و مردمی که بعدی اجتماعی یافته است، مثل حمایت از نیشکر هفت تپه و غیره را در بر میگیرد. اینها همه فعالیت هاییست که در محلات صورت میگیرد و میتواند انجام گیرد و انتظار است اکتیویست و فعالین حزب سازمانده این نوع فعالیت ها باشند. و بطور مثال همانطور که اشاره کردید هم اکنون در سالگرد خیزش آبان با شعار نویسی، با پخش تراکت، با سر زدن به خانواده هایی که عزیزی را از دست داده و یا عضوی از خانواده شان در زندان است میتوان ادامه اعتراض و ادامه آبان را عملا به نمایش گذاشت و یاد جانباختگان آبان ٩٨ را گرامیداشت. طبعا این فعالیت ها همین امروز بستر گسترش اعتراض علیه جمهوری اسلامی است و بویژه با توجه به اینکه سیر اوضاع بسوی خیزشی به مراتب عظیم تر از آبان در حرکت است، سازماندهی فعالیت در محلات شرایط را برای به کنترل در آوردن محلات و ایجاد شوراهای سازماندهی اعتراضات در مقطعی که مردم بیرون ریخته اند و خیزشی دیگر بر پا شده است، فراهم تر خواهد بود و مردم سازمانیافته تر و قدرتمند تر و اجتماعی تر عمل خواهند کرد. توقع ما از اکتیویستها و فعالین حزب اینست که با چنین چشم اندازی فعالیت در محلات را سازمان دهند. در دل چنین فعالیتی است که آکتیویستها و سازماندهندگان اعتراض در محلات بیش از بیش به اتوریته های مردمی در محلات تبدیل میشوند. به عبارت روشنتر اینها کسانی هستند که همین امروز فریاد رس مردم و جامعه هستند. در درد و رنج و شرایط مشقتباری که حکومت اسلامی در دوره کرونا و و گرانی بر زندگی آنها تحمیل کرده است خود را شریک دانسته ودر قلب مردم جا دارند. در یک کلام در شرایط کنونی محلات میتوانند کانونهای گرم و پُر شور و تاثیر گذار در شهرها باشند.

کارگر کمونیست ٤٨٩