روزنه rowzane خبری – تحلیلی
پروسه شکل دادن به همکاری نیروهای چپ و کمونیست در کردستان رسما از تابستان سال گذشته آغاز شد. در این پروسه ما بسیار مسئولانه و با درک شرایط سیاسی جامعه، تلاش کردیم که همکاری احزاب و جریانات چپ و کمونیست در کردستان شکل عملی و اجرایی بخود بگیرد. تلاش ما این بود همکاری نیروهای چپ و کمونیست در جهت پاسخگویی به نیاز جنبش چپ و برابری طلبانه جامعه باشد. از روز اول تا روز آخر با تفاهم و صمیمانه وارد این پروسه شدیم و معتقد بودیم که اگر بتوانیم بر محور یک سیاست رادیکال و سوسیالیستی همکاری این نیروها را شکل بدهیم کار با ارزشی است.
این جمع بیانیه ای در مورد سیاست کمونیستها در کردستان منتشر کرد که ما همچنان مدافع سیاست حاکم بر آن بیانیه هستیم. چند سمینار و کنفرانس مشترک برگزار کردیم که نمایندگان این احزاب و جریانات، سیاست خودشان را بیان کردند و اختلاف نظر سیاسی در همین جلسات هم مشهود بود. اما با وجود همه این مسائل هنوز این جمع کارش را داشت پیش میبرد. متاسفانه در ماه مارس متوجه شدیم که دو هیئت مذاکره کننده کومله و پژاک در مقر کومله طی یک نشست به مناسبت نوروز 98 پیام مشترکی از تلویزیون منتشر کرده اند که تماما خلاف سیاست بیانیه مشترک ما بود.
در اولین جلسه ما این موضوع را با کومله مطرح کردیم و از آنها توضیح خواستیم. توضیح کومله این بود که با جریانات کردستانی همکاری داشته و این همکاری را ادامه میدهند. در این جلسه تلاش کردند وانمود کنند که پیام مشترک با پژاک نداده اند. اما وجود ویدیو و سخنان نماینده پژاک و کومله در کنار هم خلاف ادعای کومله را نشان میداد.
یک روز بعد از این جلسه ما متوجه شدیم تعدادی از اعضا و کادرهای خود کومله موضوع امضا کومله در زیرا قطعنامه مشترک کومله با جریانات ناسیونالیست و اسلامی را نقد کرده و به همکاری آنها اعتراض کرده و سیاست کومله را زیر سوال برده اند. با دیدن این قطعنامه و نقد آن متوجه شدیم که کومله از وجود چنین قطعنامه ای خبر داشته و حتی یک روز این قطعنامه را روی سایتشان منتشر کرده اند و بعد از اعتراض تعدادی از اعضا خودشان آنرا برداشته اند. همزمانی این دو اتفاق برای ما مسجل نمود که نشست و پیام مشترک کومله با پژاک به مناسبت نوروز در مقر کومله، نه از سر سهو و اشتباه، بلکه سیاست آنها است. بویژه اینکه در جلسه مشترک ما نماینده کومله (رفیق عادل الیاسی) اعلام کرد کار مشترک آنها با پژاک و احزاب کردستان، قدمت طولانی دارد و آنرا ادامه خواهند داد. واضح بود که کومله علاقه وافری به همکاری با پژاک و “کمیته دیپلماسی” دارد. کمیته ای که جبهه مشترک پ.ک.ک و پژاک و جریانات اسلامی و مذهبی است.
با توجه به گفته های نماینده کومله که قبلا تاکید کرده بود همکاریشان با “جریانات کردستانی” سیاست مصوب کنگره ١٧ کومله است و میخواهند این همکاری را ادامه بدهند و با توجه به امضای کومله در زیر “قطعنامه کمیته دیپلماسی” که شامل جریانات اسلامی و ناسیونالیست است و با توجه به نشست چند روز قبل پژاک و کومله و پیام مشترک آنها به مناسبت نوروز، طی اطلاعیه ای از کومله خواستیم که رسما و علنا موضع خودش را روشن کند. ما اعلام کردیم کومله نمیتواند از یک طرف همکار مشترک کمونیستها باشد و از طرف دیگر سیاست همکاری مشترک با ناسیونالیستها و اسلامیها را پیش ببرد. بویژه اینکه کل این بلوک امضا کننده قطعنامه در قطب بندیهای منطقه ای در کنار قطب جمهوری اسلامی قرار دارند. پژاک و پ.ک.ک رسما اعلام کرده اند که مخالف سرنگونی جمهوری اسلامی هستند. اتحادیه میهنی رسما همکار جمهوری اسلامی است. جریانات دیگر از جمله اسلامیها که تکلیفشان روشن است.
یک روز بعد از انتشار اطلاعیه ما، دبیرخانه کومله بجای تبرا جستن از همکاری و فعالیت مشترک با جریانات ارتجاعی نزدیک به جمهوری اسلامی، اطلاعیه خصمانه ای علیه ما منتشر کرد که از یکطرف بر دوستی خود با بلوک امضاکننده قطعنامه تاکید کرد و از طرف دیگر پایان همکاری اش با ما را اعلام کرد. آنها در اطلاعیه خود تاکید کرده بودند در “جلسه هفدهم کمیته دیپلماسی شرکت نکرده و امضایشان اشکال فنی بوده است و اکنون امضایشان برداشته شده است.” برخلاف این ادعا امضا کومله همچنان در زیر آن قطعنامه موجود است. جهت اطلاع خوانندگان علاوه بر میدیای اجتماعی مانند فیسبوک و…. آن قطعنامه در سه سایت منتشر شد. دو سایت مربوط به پ.ک.ک و یک سایت مربوط به کومله. طبق اظهارات اعضا خودشان سایت کومله بعد از یک روز آنرا برداشته است. اما تا امروز که چهارم آوریل است در دو سایت مربوط به پ.ک.ک که این قطعنامه منتشر شده بود همچنان با امضا کومله موجود است. در اطلاعیه کومله در حالیکه با لحن خصمانه ای به حزب کمونیست کارگری برخورد کرده اند، اما تاکید کرده اند که نمیخواهند “لطمه ای به مناسبات دوستانه شان با این نهاد” متشکل از جریانات اسلامی و همکار جمهوری اسلامی وارد شود.
بعد از این پروسه نماینده کومله درخواست جلسه اضطراری کرد و جلسه در روز دوشنبه اول آپریل ساعت هشت شب برگزار شد. در این جلسه نماینده کومله رسما اعلام کرد سیاستشان نسبت به پ.ک.ک و پژاک و جریانات کردستانی تغییر نکرده و قبلا هم این همکاری وجود داشته و بر همکاری خودشان با این جریانات تاکید دارند. بنابراین همکاری با کمیته کردستان حزب کمونیست کارگری دیگر موضوعیت ندارد. زیرا کومله انتظار داشت اگر نقدی و یا اشکالی پیش می آید بشیوه ای دیپلماتیک و داخلی و بدون اعلام علنی حل و فصل شود. علاوه بر این موضوع، او همچنین اعلام کرد هر جا لازم بدانند سیاست مشترک و مواضع مشترک با جریانات کردستانی (منظور بلوک مرتجع ناسیونالیست و اسلامی نزدیک به جمهوری اسلامی) را همچنان ادامه میدهند.
در پاسخ به نماینده کومله من به عنوان نماینده کمیته کردستان حزب کمونیست کارگری در این جلسات اعلام کردم این سیاست اولا خلاف بیانیه مشترک نیروهای چپ و کمونیست است که کومله یکی از امضا کنندگان آن است. زیرا ما در بیانیه نیروهای چپ و کمونیست بر سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی و مرزبندی روشن با ناسیونالیستها و جریانات مذهبی تاکید کرده ایم. کومله نمیتواند هم با کمونیستها فعالیت مشترک داشته باشد و سیاست بیانیه را تعقیب کند و هم با ناسیونالیستها و جریانات اسلامی در بلوک پ.ک.ک و پژاک باشد. دلیل این کار هم واضح است چون پ.ک. ک و پژاک و همه جریانات امضا کننده قطعنامه کمیته دیپلماسی هیچکدام خواهان سرنگونی جمهوری اسلامی نیستند. من تاکید کردم این سیاست به ضرر چپ و به ضرر خود کومله است و اظهار امیدواری کردم که کومله این سیاست را ادامه ندهد. همزمان تاکید کردم که کومله نمیتواند انتظار داشته باشد همکاریش با پژاک و پ.ک. ک علنی پیش برود اما نقد و توضیح خواستن ما از آنها پشت درهای بسته حل و فصل بشود. تاکید من این بود و هست هر وقت کومله رسما و علنا مرز روشنی با جریانات ناسیونالیست از جمله پ.ک.ک و پژاک اعلام کند، سیاست روشنی علیه آن قطعنامه ارتجاعی اتخاذ کند و رسما پایان همکاری با آنها را اعلام کند ما همچنان همکاری کومله با نیروهای چپ و کمونیست در کردستان را مفید میدانیم.
محمد آسنگران چهار آوریل 2019
