تابوت جوانان خیلی سنگین است چون با آرزوهایشان دفن میشوند- ساناز قطبی

جوانی کردن برای جوانان ایرانی پر از فراز و نشیب است .برای زندگی کردن هر تلاشی کنند بازهم پیشرفت چشمگیری نخواهند داشت با آرزوهایی که میدانند هرگز به آن نمیرسند و مادرهایی که سوختن جوانی فرزندشان را دیدند و حال شانس زنده ماندن هم از جوانان ما میگیرند .
به جرم آزادی خواهی و حق خواهی دستگیر میشوند با ضرب و شتم بسیار آن ها را مجاب به اعتراف اجباری میکنند تا آن ها را اختشاش گر و اراذل و اوباش بنامند و خون آن ها را بر خود حلال کنند و با خیالی آسوده آن ها را اعدام کنند .
اینان انقدر وقیح هستند که فردای روزی که اجازه ملاقات با خانواده اش و قول آزادی و روز های خوب را دادند بدون اطلاع خانواده به دارش بسپارند و خبر را با یک تماس کوتاه به مادرش بدهند و ای وای بر حال مادرش .
ویا محسن ۲۳ ساله را که فقط برای چند زخم کوچک روی تن یک بسیجی در طی یک ماه بازداشت و دادگاهی کردند و به او قول دادند تا بعد از جلب رضایت از بسیجی آزاد خواهد شد را باز هم بی خبر اعدام کردند ولی هنوز برای به گفته خودشان خطای انسانی که جان ۱۷۶ نفر را گرفت هنوز ۱ نفرهم حتی دادگاهی نشده است ولی برای چند زخم که احتیاج به بخیه هم نداشت جان جوانی را گرفتند . شاید فکر میکنند خونآن ها رنگی تر است ولی نمیدانند سرخی خون جوانان ما زندگیشان را در خود غرق میکند.
ما خوب میدانیم که جمهوری اسلامی برای اعدام های دیگر آماده است این دولت خوب میداند صدایی که بلند شده دیگر ساکت نخواهد شد .
آن ها تنها راه نجات خود را اعدام انقلابیون و از بین بردن آن ها میدانند اینان که در صف اعدام هستند تنها میخواستند صدای مهسا و مهساهایی باشند که در این راه جان خود را از دست داده اند ولی نمیدانستند جان آن ها را با بی عدالتی در ساعت اذانشان می ستانند.
سکوت نمیکنیم تا این سکوت را عقب کشیدن از راهمان تلقی نکنند نباید مسیر جنایتشان را خالی مانع ببینند. باید بدانند که اعدام هایشان چه در خفا چه در خیابان بی جواب نمیماند .
ما تا پای جان خود می ایستیم و نمی گذاریم خون جوانان ما را پاک کنند .ما تا لحظه اخر سنگر های خود را رها نمیکنیم صدایمان را بلندتر از قبل به گوش جهان می رسانیم .ما صبح آزادی را بارها مرور کردیم پس بدون آزادی دیگر زندگی را نمیتوانیم تصور کنیم
صبح آزادی نزدیک است