خطاب به مقامات سازمان جهانی کار: جمهوری اسلامی چه جنایت دیگری باید بکند که از آی ال او اخراج شود؟

در جریان اعتصاب ۲۱ روزه رانندگان کامیون در هفته های گذشته  ۲۵۶ نفر دستگیر شدند و ۱۷ نفر از آنها توسط دادستان حکومت در شهر قزوین تهدید به اعدام شده اند. تعدادی از معلمان نیز در جریان اعتصاب دو روزه معلمان در هفته گذشته احضار و  یا دستگیر شده اند و این سیاست همیشگی جمهوری اسلامی بوده است. شما بخوبی آگاهید که جمهوری اسلامی چهل سال است بطور سیستماتیک و مستمر مشغول سرکوب جنبش کارگری بوده است. دستگیری و اعدام بسیاری از فعالین کارگری و منحل کردن شوراهای کارگری در دهه ۶۰، شلاق زدن بسیاری از کارگران اعتصابی در سالهای اخیر،‌ به قتل رساندن فعالین کارگری در زندان از طریق بی توجهی به معالجات آنها، اخراج بسیاری از فعالین سندیکاهای هفته تپه و شرکت واحد، دستگیری بیش از هزار کارگر اعتصابی واحد در سال ۱۳۸۴، پرونده سازی علیه صدها کارگر اعتصابی در چند سال اخیر، زندانی کردن فعالین معلمان و حتی مانور سرکوب جنبش کارگری در میدان شهرها گوشه کوچکی از سیاست های این حکومت بوده است. جمهوری اسلامی اعتصاب و تشکل و تجمع را ممنوع کرد تا شرایط اسفناکی را از نظر اقتصادی به میلیون ها خانواده کارگری تحمیل کند. به موازات اینها اعدام های بیشمار و سنگسار و دست بریدن و چشم درآوردن و شکنجه و بیرحمانه ترین سرکوب ها علیه فعالین سیاسی،‌ احزاب و جریانات مدافع حقوق کارگران، زنان و دانشجویان و حتی منتقدین نیم بند حکومت در پرونده این حکومت است. شما مقامات سازمان جهانی کار از همه اینها  بخوبی اطلاع دارید.

سوال مشخص ما از شما این است که برای اخراج جمهوری اسلامی از این سازمان منتظر چه هستید؟ جمهوری اسلامی چند کارگر دیگر را باید آنهم در قرن ۲۱ شلاق بزند، چند معلم دیگر را برای سالهای طولانی در زندان بیندازد، چند د صکارگر دیگر را به جرم تلاش برای متشکل کردن کارگران از کار اخراج کند و به زندان بیندازد و مورد بیرحمانه ترین برخوردها قرار دهد که سازمان جهانی کار دست از مماشات با چنین حکومتی بردارد و سیاست متفاوتی در پیش گیرد؟

ما قویا هر نوع مماشاتی با جمهوری اسلامی را محکوم میکنیم و خواهان اخراج جمهوری اسلامی از سازمان جهانی کار هستیم. آی ال او باید بجای مماشات با جمهوری اسلامی، این حکومت را بخاطر پایمال کردن ابتدایی ترین حقوق کارگران و حتی نقض معاهدات خود آی ال او زیر فشار قرار دهد. میتواند مانند فدراسیون های بین المللی کارگری جمهوری اسلامی را برای آزادی فوری و بی قید و شرط کلیه رانندگان و معلمان زندانی و کلیه زندانیان سیاسی تحت فشار قرار دهد.

حکومتی که ابتدایی ترین حقوق انسانی از جمله حق تشکل و اعتصاب و اعتراض را برای کارگران و مردم برسمیت نمیشناسد و استفاده از این حقوق توسط مردم با مجازاتهای سنگین همراه میشود، جایش در آی ال او نیست. ما از همه سازمانهای کارگری عضو آی ال او میخواهیم که در دفاع از حقوق کارگران و مردم ایران، فعالانه از اخراج جمهوری اسلامی از آی ال او دفاع کنند. این نمایندگان واقعی و منتخب کارگران هستند که باید به اجلاس های آی ال او دعوت شوند.

اصغر کریمی

رئیس هیئت اجرایی حزب کمونیست کارگری ایران

۲۱ اکتبر ۲۰۱۸

جهت اطلاع فدراسیون های کارگری بین المللی:

فدراسیون بین المللی ترانسپورت (آی تی اف)

آموزش بین المللی (ای وان)

اتحادیه صنعتی جهانی

اتحادیه بین المللی غذا، کشاورزی، هتل، رستوران، تغذیه و دخانیات و انجمن کارگران متحد (آی یو اف)

کنفدراسیون اتحادیه های کارگری بین المللی (آی تی یو سی)

و اتحادیه های کارگری در کشورهای مختلف