روسای بانک یا مقامات امنیتی؟ 

اولا ایشان مقام امنیتی حکومت است یا یک مقام بانکی! از اظهارات ایشان برمیاید که مثل اکثر مسئولین جمهوری اسلامی هر دو شغل شریف! را دارد. تا مقامی صداقت خود را به حکومت و جنایاتش نشان نداده باشد و اعتماد بالاترها را جلب نکرده باشد به مقامی گمارده نمیشود. ثانیا اعتراض ۴۰۰۰ کارگر فولاد اهواز چه مشکوک باشد چه نباشد اما روسای بانک ملی و سایر مقامات و آیت آلله های حکومت مطلقا افراد مشکوکی نیستند! بی ربطی آنها به هرنوع انسانیتی، عقب مانده بودن و ارتجاعی بودن آنها، نقش آنها در ماشین جنایت حکومت و در اختلاس ها و دزدی های میلیاری برای همه مردم ایران معرفه است. سوم اینکه ایشان شاید خواب تشریف دارند که میگویند کارگران سایر مراکز که ششماه حقوق نمیگیرند اعتراضی هم نمیکنند. سالانه هزاران اعتصاب و تجمع اعتراضی در سراسر کشور مطابق آمار همکارانشان در نیروی انتظامی و ارگانهای امنیتی منتشر میشود. نیروی انتظامی استان مرکزی همین سه روز قبل گفته بود که تجمعات اعتراضی ۲۴۰ درصد در سال جدید افزایش یافته که اکثرا مربوط به مسائل اقتصادی است. اما ادعای این مقام بانکی یا امنیتی بیشتر اعترافی است که در حکومت ایشان دستمزد یک پنجم خط فقر و یک صدم حقوق همین مقام بانکی را ششماه ششماه پرداخته نمیشود.

اما اعتراض چهارهزار کارگری که سالها توسط بانک ملی یا یک ارگان دولتی دیگر و یا یک کارفرمای خصوصی به شدیدین وجهی استثمار شده و حقوقی که برای آنها توسط شورایعای کار تعیین شده کمتر از هزینه یک روز زندگی روسای بانک ها و سایر مقامات حکومت است را مشکوک قلمداد کردن بیش از وقاحت و بیشرمی است. ایشان اینرا هم از خمینی و خامنه ای و رفسنجانی و روسای سپاه و وزارت اطلاعات آموخته است. هر نوع اعتراضی از خیزش میلیونی مردم در سال ۸۸ تا اعتصابات هر روزه کارگری، از اعتراضات هر روزه و هر ساعته علیه حجاب و بیحقوقی تا اعتراض مردم به اختلاس این آقایان همه و همه توسط مقامات حکومت به عوامل مشکوک و استکبار جهانی و اسرائیل نسبت داده میشود. ایشان شاید به خیال خود دارد به مقامات امنیتی!‌ چراغ سبز سرکوب میدهد. اما مقامات امنیتی و انتظامی درس خود را خوب بلدند اگر اعتراضات را به شیوه سابق سرکوب نمیکنند علتش به سادگی این است که توان سابق را ندارند.

اصغر كريمي

17 اوت 2017