روزنه rowzane خبری – تحلیلی 
آقای گای رایدر عزیز!
من این نامه را در اعتراض به سیاست شما در رابطه با رژیم اسلامی ایران ارسال می کنم. تمام دنیا می داند که چگونه این رژیم با کارگران رفتار می کند. رژیمی که کارگران را به شلاق میکشد، و آنها را دستگیر و زندانی میکند، نباید در سازمانی جهانی کار جایی داشته باشد.
“فری دم ناو” کمپین برای آزادی کارگران زندانی در ایران همراه با بسیاری از نهادها و سازمان های کارگری، شما را در مشروعیت دادن به اقدامات غیر انسانی و ضد کارگری جمهوری اسلامی بخاطر اجازه دادن به عضویت آن در سازمان جهانی کار مسئول می داند.
در چهار دهه گذشته جمهوری اسلامی ایران اساسی ترین حقوق کارگران و حقوق انسانی را نقض کرده است. پس از بارها نقض غیرقابل انکار حقوق کارگران و سرکوب وحشیانه انتقادها، شما به رژیم ایران برخی اصلاحات را پیشنهاد کردید که نه تنها از سوی رژیم اسلامی نادیده گرفته شد، بلکه سرکوب افزایش یافت.
تاکنون بسیاری از اتحادیه های بین المللی و اعضای سازمان بین المللی کار قبل از این در رابطه با سرکوب کارگران نیشکر هفت تپه و کارگران گروه ملی فولاد اهواز در استان خوزستان، دستگیری و تهدید به اعدام رانندگان کامیون، دستگیری و محکومیت معلمان، به شلاق زدن فعالان کارگری و مجازات های طولانی مدت زندان علیه معلمان معترض و رهبران و فعالان کارگری، امنیتی کردن اعتراضات و اعتصابات کارگران ، تهیه پرونده های امنیتی علیه نمایندگان کارگران و حضور نیروهای امنیتی و اطلاعاتی رژیم اسلامی در محلهای کار و کشتار کولبران نامه داده و این سرکوبگریها را محکوم کرده اند.
حال اگر بازهم از رفتار غیرانسانی و سیستماتیک حکومت علیه کارگران شاغل و بیکار و مردم ایران تحت حکومت جمهوری اسلامی ایران بیخبرید، ما به شما یادآوری می کنیم که نه تنها ما بلکه حتی چندین اتحادیه بین المللی و سازمان های کارگری دیگر در این سالها به شما نامه داده و خواستار اخراج این رژیم از سازمان بین المللی کار شده اند.
علاوه بر این، و روشن تر از همه چیز، ما می خواهیم توجه شما را به کیفرخواست اسماعیل بخشی، رهبر کارگران نیشکر هفت تپه، علیه شکنجه هایی که او تحت بازداشتش توسط جمهوری اسلامی متحمل شده جلب کنیم.
اسماعیل بخشی و خانواده اش در حال حاضر تحت فشار شدید رژیم اسلامی برای انکار کردن ادعای شکنجه هستند و تهدید شده است که در غیر این صورت او با همان وضعیت دوباره به زندان بازگردانده خواهد شد.
تا کنون بسیاری دیگر از فعالان اجتماعی و کارگری به او پیوسته اند و شکنجه ها و بدرفتاری سیستماتیک با کارگران و مخالفان در زندانهای جمهوری اسلامی ایران را افشا کرده اند.
بسیاری از کارگران مانند کارگران هفت تپه و گروه ملی فولاد اهواز، به عدم پرداخت دستمزد و اختلاسها در واحدهای تولیدی که خانواده های آنها را به فقر مطلق محکوم کرده است، اعتراض دارند.
واضح است که عضویت رژیمی مانند جمهوری اسلامی ایران در ILO زیر پا گذاشتن آشکار حقوق کارگران و ارزش های انسانی ای است که کارگران جهان بر آن پای میفشارند. ما شما را مسئول میدانیم که با پذیرش عضویت رژیم اسلامی در سازمان جهانی کار، به جنایات آن علیه کارگران و مردم مشروعیت می دهید.
آقای رایدر!
ما از شما می خواهیم که در برابر کارگران و مردم قرار نگیرید. ما از شما می خواهیم که سازمان هایی را که درباره اقدامات غیر انسانی و ضد کارگری جمهوری اسلامی ایران به شما نامه نوشته شده اند را نادیده نگیرید. ما از شما خواسته ایم که چشم خود را به بدرفتاری های روزمره و سرکوب وحشیانه کارگران و مردم ایران نبندید.
جمهوری اسلامی ایران باید بلافاصله از سازمان بین المللی کار اخراج شود و ما از شما انتظار داریم که اطمینان دهید که این اتفاق می افتد.
کمپین برای آزادی کارگران زندانی خواستار محکومیت قاطع جمهوری اسلامی ایران توسط سازمان بین المللی کار و خروج آن از این سازمان است.
کمپین برای آزادی کارگران زندانی
شهلا دانشفر
Shahla.daneshfar2@gmail.com
http://free-them-now.com
January 18،2018
