۴۵ میلیون نفر در ایران در “تنگنای معیشتی” قرار دارند.دوازده میلیون حاشیه نشین خطری بزرگ برای نظام می باشد!

یحیی آل اسحاق رئیس اتاق بازرگانی ایران و عراق به وب سایت «قدس آنلاین» گفته است :۴۵ میلیون ایرانی در تنگنای معیشتی قرار دارند.درآمد سرانه کشور و قیمت های ثابت در حال حاضر به چیزی در حدود هفتاد درصد درآمدهای سال ۱۳۵۵کاهش یافته است! یعنی درحال حاضر نسبت به سال  ۵۵ سی درصد کاهش درآمد سرانه داریم.  بیش از شصت درصد مردم کشور جزو طبقه متوسط به پایین محسوب میشوند.این مجموعه چهل و پنج میلیونی مردم نمی توانند هزینه هایشان را با درآمد هایشان تطبیق دهند بنابراین دچار تنگی معیشت هستند.70 درصد واحدهای تولیدی کوچک و متوسط تعطیل است/ ساکنین شهرهای بزرگ دو سوم درآمد خود را صرف اجارۀ مسکن می کنند.

وی در ادامه ضمن ابراز نگرانی از این وضعیت بوجود آمده گفته است:”بی شک عدم توجه به مشکلات اقتصادی مردم می تواند منجر به کاهش امنیت ملی شود. امروز دوازده میلیون حاشیه نشین کشور یکی از خطرات بزرگی به شمار می روند که به دلیل کاهش اشتغال و عدم درآمد مناسب به حاشیه نشینی روی آورده اند. یقینا عدم ساماندهی مشکلات اقتصادی و اجتماعی بازتاب گسترده ای به دنبال خواهد داشت”

اینها بخش هایی از سخنان یکی ازدست اندرکاران اقتصادی دولت قاچاقچیان و دزدان است. ارائه آمار و ارقام فقر و فلاکت و سقوط شاخص های زندگی مردم در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی چیز تازه ای نیست و هر هفته مقامات حکومت آمار و ارقامی در این مورد ارائه می دهند. آنچه در این سخنان وی جدید می باشد، موضوع اعتراف وی به عدم توانایی تامین زندگی 45 میلیون نفر و خطر سقوط سایر اقشار کم درآمد به صف فقرا و تنگدستان می باشد. این اولین بار است که یک مقام حکومتی هر چند با ملاحظه، وضعیت اقتصاد و زندگی مردم ایران را با سال 1355 مقایسه نموده وبه این نتیجه رسیده که  درآمد سرانه مردم، بخوان قدرت خرید مردم 70 درصد کاهش یافته است.

این مقایسه آماری در طول چهار دهه گذشته نشان می دهد که در طول دوره حیات ننگین جمهوری اسلامی که نزدیک به 40 سال گذشته، نه فقط بهبودی هر چند اندک حداقل دربخش های درآمدی و تامین هزینه های زندگی مردم روی نداده، بلکه اوضاع به مراتب بدتر شده و معیشت وزندگی مردم همراه با قدرت خریدشان به اعتراف این جناب 70 درصد سقوط کرده است. وی در ادامه گفته است: 12 میلیون نفر حاشیه نشین در کشور خطری برای حکومت می باشند که ابراز نگرانی کرده و گویا قراراست برای این جمعیت کاری بکنند و برنامه ای داشته باشند.

این اعترافی است به شکست همه سیاستها و ادعاها، و وعده های سرخرمن حکومت در مورد “ارتقا سطح زندگی، دستمزد و معیشت کارگران و مردم” در طول حکومت جمهوری اسلامی.مسئول این وضعیت سیاستهای ضد کارگری وضد مردمی جمهوری اسلامی می باشد. تحمیل فقر، بیکاری، بی تامینی،  حمله به سطح معشت کارگران و مردم، یک سیاست همیشگی حکومت از بدو سرکار آمدنش بوده است.

در کنار این سخنان مقام حکومتی باید به “گلایه های خامنه ای” از اوضاع بد اقتصادی و معیشتی مردم؛ که طبعا از نظر رئیس حکومت دزدان “خطری برای نظام” می باشد ر ا یادآور شد که در هفته های اخیر به دولت روحانی مدام گوشزد کرده است را ، اضافه کرد تا متوجه شد که حکومت چقدر نگران است.خطری که خامنه ای وقت و بیوقت مدام به باندهایش گوشزد می کند. خود خامنه ای به خوبی می داند که کارد به استخوان مردم رسیده و هر آن احتمال دارد مردم بریزند خیابان و بساط حکومتش را به زیر بکشند.و این نگرانی واقعی و خطری جدی برای حکومت دزدان و قاتلان می باشد.

در کنار تحمیل این وضعیت اسفناک برگرده مردم، سازماندهی رسمی دزدیهای کلان صدها هزاز میلیاردی، غارت و چپاوول ثروت های جامعه کماکان ادامه دارد. ثروت دزدان و غارتگران و کارگران و مردم در طول همن چهار دهه گذشته دهها برابر افزایش یافته. قوانین و مقررات حمایت از دولت دزدان و قاتلان، بازگذاشتن دست نهادهای اطلاعاتی و امنیتی، سپاه وبسیج گرفته تا دهها نهاد دیگر حکومت در غارت و چپاوول ثروت های جامعه و دسترنج کارگران، رئوس قانون اساسی حکومت آدمکشان سرمایه داری اسلامی در ایران می باشد.

در کنار این موارد هزینه های دهها میلیارد دلاری درحمایت از تروریسم اسلامی، حمایت مالی و تسلیحاتی از دار و دسته های تروریست و دست ساز حکومت در منطقه و..جزو “اولویت های این نظام” بوده و می باشد. هزینه کردن برای بهبود زندگی زندگی و سطح رفاه مردم در ایران و فراهم آوردن حداقل های یک زندگی برای مردم، هیچوقت امر این حکومت نبوده است. هر آنچه کارگران و مردم امروز دارند، حاصل مبارزه ای  بی وقفه و حاصل یکی جنگ تمام عیار مردم با حکومت  می باشد. کارگران و مردم همین زندگی بخور و نمیر را در جنگی نابرابر به حکومت دزدان تحمیل کرده اند. جمهوری اسلامی و همه دولت های بر سرکار آورده شده در دهه های اخیرعامل وبانی این وضعیت می باشد. کارگران و مردم  برای رهایی از این وضعیت؛ برای پایان دادن به این همه فقرو فلاکت، چاره ای جز به زیر کشیدن حکومت دزدان، دولت قاچاقچیان و آدمکشان اسلامی سرمایه ندارند.

محمد شکوهی

دوم فروردین 1396، 22 مارس 2017