از آتش زدن بنر رئیسی تا مناظره های مضحکه انتخابات!

هیچ چیزی گویا تر از این این تصویر نیست. تصویر به آتش کشیدن بنر تبلیغاتی رئیسی، یکی از کثیف ترین عناصر حکومت آدمکشان در میان شور و شوق جوانان و مردم عاصی از کل نظام بیانگر خشم و نفرت عمیق و نه بزرگ مردم به کل مضحکه انتخابات حکومتی و کل نظام است.

همزمان با اوج گیری مخالفت های علنی با این مضحکه و دست بالا پیدا کردن شعار رای بی رای و رای ما سرنگونی، حکومت دزدان و قاچاقچیان مشغول اجرای نمایشات مضحک مناظره کاندیداهای ریاست جمهوری اسلامی است.

هفت جنایتکار، دزد و مرتجع را به تلویزیون آورده و “مناظره” به راه انداخته اند. مناظره ای که علیرغم تمام تلاش های دست اندرکاران برای کنترل آن و خارج نشدن از مسیر تعریف شده توسط بیت رهبری، تبدیل به صحنه های افشاگری باندهای حکومتی از همدیگر و از کل نظام شده است. دزدان وآدمکشان دست همدیگر را رو می کنند. با نازل ترین ادبیات به صرافت گدایی رای از مردم افتاده اند.

اما واقعیت این است که خود حکومت هم می داند که تنوز انتخاباتش گرم نمی شود. اساسا اینها نیازی به همان انتخابات نمایشی که در دهه های گذشته هم داشتند، ندارند. رای مردم هیچ موقع در این نظام و در تصمیم گیریها نقشی نداشته و مردم هم با دید و نگرش کاملا سیاسی به انحا مختلف به حکومت و مضحکه های انتخاباتش، نه گفته اند.

خامنه ای و بیت رهبری و سپاه پاسداران، پیشاپیش رئیسی مسئول دم و دستگاه آدمکشی رژیم را انتخاب کرده اند. امر خامنه ای و حکومت یکدست کردن بالای حکومت و حذف گسترده خودیهایش برای یکدست تر کردن نظام در برابر تعرض بعدی انقلاب مردم است. خامنه ای و کل نظام در سه سال گذشته دیده اند که اگر مردم به میدان بیایند آجر روی آجر حکومت نخواهد ماند. در دی ماه ٩٦ و آبان ٩٨ این را دیده و لمس کردند. نگران از تکرار مجدد اعتراضات سرنگونی طلبی مردم برای به زیر کشیدن کل نظام هستند.

یکدست کردن حکومت قرار است با رئیسی در راس دولت و ریاست جمهوری رژیم، نظام را بیمه کرده و کشتی به گل نشسته نظام را به ساحل نجات هدایت بکند. از “مرغ طوفان” برای نجات حکومت خبری نیست اما طوفان عظیم مردم در کمین نظام نشسته است.

محمد شکوهی

١٨ خرداد ١٤٠٠، ٨ ژوئن ٢٠٢١