بمناسبت روز جهانی کارگر

فبل از هر چیزی فرا رسیدن روز جهانی کارگر،اول ماه مه را به همه کارگران جهان تبریک میگویم و بویژه به کارگران ایران.

روز جهانی کارگر بازتاب حضور سیاسی طبقه کارگر است که با حضورش، همه کارگران و کل جامعه زیر ستم و استثمار را به اتحاد علیه نظام سرمایه داری فرا میخواند.

در ایران این روز آنجا اهمیت دارد که در چهل سال حاکمیت اسلامی، طبقه کارگر به بدترین شکل ممکن مورد ستم و استثمارسیستم مافیای سود و چپاول حکومت اسلامی واقع شده است. این نظام اسلامی که جامعه ای هشتاد میلیونی را به زیر خط فقر کشانیده  و بعنوان حامی دزدان، و چپاولگران با اختلاس های میلیاردی شرایطی ایجاد کرده است که به راحتی دستمزدهای چندین ماه پرداخت نشده و ایجاد تورم و گرانی وتحمیل یک زندگی با ایجاد شرایط ریاضت اقتصادی را به طبقه کارگر و کل جامعه تحمیل کرده است. یک نظام مافیایی که با هر اعتراض کارگری فعالین کارگری را به زندان انداخته و باصدور احکام قرون وسطایی حکم شلاق و اجرای آن در ملع عام تهدید به سکوت میکند.

در مقابل اما طبقه کارگر ساکت نمانده و با وجود فشارهای اقتصادی، امنیتی و اجتماعی بقدمت ظهور این حکومت لحظه ای سر فرود نیاورده است و  اعتراضات گسترده تر از پیش را سازماندهی کرده و با اعتصابات و ایجاد تشکلهای مستقل از دولت همچنان ایستاده اند. از آن جمله سال ۹۷ را میتوان سال گسترش اعتراضات کارگری و کل جامعه نامید.

سالی که در ادامه اعتراضات دیماه ۹۶،از اعتراض معلمان و بازنشستگان همسو  با اعتصابات کامیونداران گره خورد و همچنین از اعتصاب عمومی در شهرهای کردستان یاد کرد. اما در این سال اتفاق مهمی رخ داد و آن عروج یکپارچه جنبش کارگری بود که در قالب اعتصابات نیشکر هفت تپه و فولاد اهواز و در چندین کارخانه دیگر چون هپکو بود که اینبار با آلترناتیو اداره شورایی کارخانه و جامعه گامهای پیشرویی جنبش کارگری  به اوج رسیده و جامعه در مقابل خود نیرویی را دید که از قدرت رهبری در مبارزه برای سرنگونی جمهوری اسلامی  برخوردار است.

دولت با توجه به این شرایط و با تعیین دستمزد سال ۹۸ که بر اساس برآورد ارگانهای دولتی همچنان چندین برابر زیر خط فقر اعلام شده می خواهد به جنبش کارگری فشار بیشتری را تحمیل کند و این در حالی است که با جاری شدن سیل و خسارات بیش از حد وارده به مردم که بانی و مسبب آن حکومت اسلامی است، این رژیم در موقعیتی درمانده و مفلوک قرار گرفته است. در روز جهانی کارگر کارگران و کل جامعه میتوانند با طرح خواسته هایی فرا تر از دستمزدهای بالای خط فقر و طرح دهها مطالبه برحق، ایجاد شوراهای سازماندهی برای پیشبرد متحدانه مبارزه و اداره شورایی را در همه جا فریاد بزنند.

وجه تعرضی و  متحدانه روز جهانی کارگر با  شعار اداره شورایی جامعه میتواند برجسته  در دستور قرار داده شود.

در جریان اعتصابات هفت تپه و مطرح شدن اداره شورایی کارخانه و در عمل در جریان سیل ویرانگر و کمک های مردمی شعار ایجاد شوراهای مردمی برای کمک رسانی، شکل عملی به خود گرفت و نشان داد که میشود با ایجاد و تشکل شورا همبستگی و اتحادی محکم و گسترده فراهم کرد. با این تلاشها میتوان قدمهای محکمی برای بزیر کشیدن جمهوری اسلامی برای بدست گرفتن قدرت و ایجاد یک جامعه ای سوسیالیستی برداشت.

ایسکرا ۹۸۶

پیام آذر